Στο μεταξύ ο Διονύσιος το έβρισκε διασκεδαστικό να λέει στο Δάμωνα ότι ήταν ανόητος να πιστέψει πως θα επέστρεφε ποτέ ο Φιντίας που "τώρα βρίσκεται κάπου πανευτυχής που γλίτωσε τη θανατική καταδίκη ενώ ο φίλος του είναι το ελάφι της υπόθεσης" .

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ: Ο φίλος σου δεν θα γυρίσει ποτέ! Είναι πανευτυχής που γλίτωσε και άφησε εσένα να σκοτωθείς στη θέση του!

Ο Δάμωνας υπερασπίζεται με σθένος τον Φιντία και λέει ότι θα κρατήσει το λόγο του και ότι η μόνη περίπτωση να μην έρθει στην ώρα του, θα οφείλεται σε κάποιο απρόβλεπτο και μεγάλο εμπόδιο. Καθώς τον οδηγούν πια  στη λαιμητόμο της εποχής, παρακαλάει όντως να υψωθεί κάποιο ανυπέρβλητο εμπόδιο να κρατήσει μακριά τον Φιντία για αρκετή ακόμα ώρα, ώστε να εκτελεστεί αυτός αντί εκείνου.

Όμως πάνω που θα τον εκτελούσαν, εμφανίστηκε κάθιδρος ο Φιντίας.

ΦΙΝΤΙΑΣ: Σταματήστε! Γύρισα! Δάμωνα, φίλε μου, είσαι ελεύθερος!

Ο Δάμων, από αγάπη για το φίλο του, επέμεινε να εκτελεστεί εκείνος "αφού ο Φιντίας έφθασε μετά την προθεσμία" αλλά ο Φιντίας αντέτεινε ότι έστω και αργοπορημένος πρόλαβε και ότι δεν θα έπρεπε να θανατωθεί στη θέση του κανένας. 

ΔΑΜΩΝΑΣ: Όχι. Φιντία. Η συμφωνία είναι συμφωνία. Ο ήλιος έδυσε. Έφτασες μετά την προθεσμία.

ΦΙΝΤΙΑΣ: Μα τι λες; Τώρα είμαι εδώ. Εγώ πρέπει να εκτελεστώ. 

ΔΑΜΩΝΑΣ: Φύγε, Φιντία, να σωθείς. Είμαι αποφασισμένος.

ΦΙΝΤΙΑΣ: Δεν το δέχομαι να χάσεις τη ζωή σου για μένα, επειδή άργησα μερικά λεπτά. Εγώ πρέπει να βρίσκομαι σ' αυτή τη θέση , όχι εσύ. Κάνε στην άκρη!

ΔΑΜΩΝΑΣ: Φίλε μου, άσε με να θυσιαστώ για χάρη σου. Τι να την κάνω τη ζωή χωρίς τον καλύτερό μου φίλο;

Καθώς οι δύο φίλοι πάλευαν να πείσουν τον Διονύσιο όχι για να γλιτώσουν τη δική τους ζωή, αλλά για να γλιτώσουν ο ένας τη ζωή του άλλου, ο κυβερνήτης των Συρακουσών συγκινήθηκε και είπε να αφεθούν και οι δύο ελεύθεροι και "να τον δεχτούν ως τρίτο φίλο" επειδή θαύμασε το βαθμό της φιλίας τους.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ: Είσαστε κι οι δυο ελεύθεροι να χαρείτε τη φιλία σας. Εμένα ποτέ κανείς δεν μου στάθηκε έτσι στη ζωή μου.