Ξύρισαν τα μαλλιά τους για τον άρρωστο συμμαθητή τους!

«Λένε πως οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα. Εμείς αυτό το αποδείξαμε». Ο 13χρονος Στέλιος δείχνει το ξυρισμένο του κεφάλι και χαμογελά. Νιώθει, λέει, περήφανος.

​Τον Σεπτέμβρη του 2014 ξύρισε τα μαλλιά του σε ένδειξη συμπαράστασης στον συμμαθητή και φίλο του Αντώνη που διαγνώστηκε με καρκίνο. Σε αυτή την ξεχωριστή πράξη δεν ήταν μόνος του. Τα μαλλιά τους ξύρισαν περισσότεροι από 100 μαθητές όπως και 10 καθηγητές από το σχολείο Xenion Highschool στο Παραλίμνι της Κύπρου, το σχολείο του Αντώνη.
Picture
 
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Αντώνης, που το καλοκαίρι (σ.σ. του 2014) διαγνώστηκε με λέμφωμα Hodgkin (ένα είδος καρκίνου), εξέφρασε δισταγμούς να επιστρέψει στο σχολείο, επειδή είχε χάσει τα μαλλιά του από τις χημειοθεραπείες.

«Προσπαθούσαμε να τον κάνουμε να νιώσει όπως παλιά. Αλλά καταλάβαινες πως κά­τι είχε, ένιωθε άβολα», μας λέει ο Στέλιος. Έτσι, μέσα σε μία μέρα, πέντε παιδιά, ανά­μεσά τους και ο Στέλιος, όλοι συμμαθητές και φίλοι του Αντώνη, αποφάσισαν να κου­ρευτούν σε ένδειξη συμπαράστασης. «Σκεφτήκαμε να ξυριστούμε για να μην ξεχωρί­ζει. Και να του στείλουμε το μήνυμα ότι δεν είναι μόνος του».

Από το ένα διάλειμμα στο άλλο είχαν αποφασίσει να κουρευτούν όλα τα αγόρια της τάξης. «Όταν ήρθαν στο γραφείο να μου ζητήσουν την άδεια, έμεινα άφωνη κι έδω­σα αμέσως την συγκατάθεσή μου. Αυτό που έγινε είναι μοναδικό και άγγιξε τις ψυχές όλων μας», λέει η διευθύντρια του σχολείου Κατελίτσα Φυλαχτού.

Η ιδέα διαδόθηκε γρήγορα, διέλυσε τους όποιους δισταγμούς και τελικά κουρεύτηκαν, όχι μόνο οι συμμαθητές του Αντώνη, αλλά περισσότερα από 100 αγόρια από όλο το σχολείο, καθώς και 10 καθηγητές. Τα κορίτσια έφτιαξαν γλυκά, τα πούλησαν και μάζεψαν χρήματα για οργανώσεις που βοηθούν καρκινοπαθείς.

«Πήραμε μάθημα ανθρωπιάς από τους μαθητές μας. Για έναν έφηβο, το να ξυρίσει το κε­φάλι του είναι θυσία», λέει ο υποδιευθυντής Γιώργος Φυλαχτού.
Όσο για τον ίδιο τον Αντώνη; «Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι χαρά έκανε», συμπληρώνει ο καθηγητής Χρήστος Μονογιός, που επίσης ξυρίστηκε. Τώρα πια ανυπομονεί, όπως λένε οι καθηγητές του, να βγει από το παιδοογκολογικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Κύπρου όπου νοσηλεύεται και να επιστρέψει στο σχολείο του.