ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΤΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Α. Ο εκχριστιανισμός των Σλάβων

• Στη Ρωσία :μετά από μια επίθεση των Ρώσων στην Κωνσταντινούπολη οργανώνεται ιεραποστολή στη χώρα – πρώτα σπέρματα χριστιανισμού
•  Στη Μοραβία ( περιελάμβανε περιοχές της σημερινής Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ). Μετά από πρόσκληση του ηγεμόνα της χώρας οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος αναλαμβάνουν τον εκχριστιανισμό της χώρας. Ο Κύριλλος επινοεί  το γλαγολιτικό που στηρίζεται στο ελληνικό και μεταφράζει την Αγία γραφή στα Σλαβονικά. Οι διάδοχοι των δύο ιεραποστόλων εκδιώκονται από τη χώρα και τελικά η Εκκλησία της χώρας περνά στον έλεγχο της Ρώμης – ο βυζαντινός πολιτισμός όμως έχει προλάβει να  ριζώσει βαθιά.
• Στη Βουλγαρία : αρχικά οι Βούλγαροι ζητούν ιεραποστολή από τη Ρώμη, αλλά οι βυζαντινοί κινούμενοι αστραπιαία  αποκλείουν τα σύνορα της Βουλγαρίας – ο Βούλγαρος ηγεμόνας υποχωρεί και μάλιστα βαπτίζεται χριστιανός

Σημείωση : Η ιεραποστολική δράση αυτής της περιόδου χαρακτηρίζεται από τον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας με σκοπό  την επιρροή τους πάνω σε άλλες χώρες

Β. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο Εκκλησιών – Το Πρώτο Σχίσμα

• Μετά το βάπτισμα του Βούλγαρου ηγεμόνα  ο Πατριάρχης Φώτιος οργανώνει την Εκκλησία της Βουλγαρίας
• Αντίδραση από τους βούλγαρους ευγενείς-συντρίβεται από τον ηγεμόνα της χώρας  Βόρη – η ανάθεση όμως του επισκοπικού θρόνου της Βουλγαρίας σε Έλληνα απογοητεύει το Βόρη  – αποτυχημένη προσπάθεια για δημιουργία αυτόνομης βουλγαρικής εκκλησίας με τη βοήθεια του Πάπα– στροφή προς τη Δύση
• Με αφορμή το βουλγαρικό ζήτημα ο Πατριάρχης κατηγορεί τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κυρίως για το filioque ( «και εκ του Υιού εκπορευόμενον» ), ο Πάπας αναθεματίζεται – Α’ Σχίσμα
• Η Βουλγαρική Εκκλησία εντάσσεται τελικά στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου