Η εσωτερική ενέργεια ενός ιδανικού αερίου είναι το άθροισμα των δυναμικών ενεργειών των μορίων του.
Η εσωτερική ενέργεια ενός αερίου εξαρτάται μόνο από την πίεση στην οποία βρίσκεται.
Η μεταβολή της εσωτερικής ενέργειας ιδανικού αερίου εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο το αέριο μεταβαίνει από την αρχική στην τελική του κατάσταση.
Η μεταβολή της εσωτερικής ενέργειας ιδανικού αερίου εξαρτάται μόνο από την αρχική και τελική κατάσταση του αερίου.
Στην ισόχωρη θέρμανση ιδανικού αερίου
η εσωτερική του ενέργεια παραμένει σταθερή.
η πίεση του παραμένει σταθερή.
ο όγκος του παραμένει σταθερός.
η θερμοκρασία του παραμένει σταθερή.
Η εσωτερική ενέργεια ιδανικού αερίου που βρίσκεται σε κατάσταση θερµοδυναµικής ισορροπίας εξαρτάται
µόνο από τη θερµοκρασία του.
από την ποσότητά του και τη θερµοκρασία του.
µόνο από την ποσότητά του.
µόνο από τον όγκο του.
Σε μια αντιστρεπτή μεταβολή ενός ιδανικού αερίου η μεταβολή της εσωτερικής του ενέργειας είναι 0. Συμπεραίνουμε ότι η μεταβολή αυτή είναι
κυκλική.
ισόχωρη.
αδιαβατική.
ισοβαρής.
Τέσσερεις μαθητές συζητούν μεταξύ τους. Ο καθένας υποστηρίζει ότι γνωρίζει τον τρόπο θέρμανσης ιδανικού αερίου χωρίς προσφορά θερμότητας. Ο πρώτος ισχυρίζεται ότι αυτό επιτυγχάνεται με ισόθερμη συμπίεση, ο δεύτερος με ισοβαρή εκτόνωση, ο τρίτος με αδιαβατική συμπίεση και ο τέταρτος με αδιαβατική εκτόνωση. Ποιος έχει δίκιο;
Ο πρώτος.
Ο δεύτερος.
Ο τρίτος.
Ο τέταρτος.
Αν k = σταθερά του Boltzmann, N = πλήθος μορίων αερίου, Τ = απόλυτος θερμοκρασία αερίου, τότε η εσωτερική ενέργεια ορισμένης ποσότητας n mole ιδανικού αερίου υπολογίζεται από τη σχέση
U = 3kT/ 2.
U = 2NkT/3.
U = 2nRT/3.
U = 3NkT/2.
Στην αδιαβατική εκτόνωση ιδανικού αερίου η θερμότητα του συστήματος
είναι αρνητική.
ελαττώνεται.
αυξάνεται.
παραμένει αμετάβλητη.
Ο πρώτος θερμοδυναμικός νόμος είναι ισοδύναμος με
την αρχή διατήρησης του ηλεκτρικού φορτίου.
τον θεμελιώδη νόμο της μηχανικής.
την αρχή διατήρησης της ενέργειας.
την αρχή διατήρησης της ορμής.
Ιδανικό αέριο απορροφά από το περιβάλλον θερμότητα Q = 800 J και η εσωτερική του ενέργεια αυξάνεται κατά 300 J . Κατά την εκτόνωσή του το αέριο παράγει έργο ίσο με
1100 J.
500 J.
800 J.
300 J.
Η μεταβολή ΑΒΓΔ που παριστάνεται στο παραπάνω διάγραμμα αποτελείται: α. Από δύο ισόχωρες και δύο ισόθερμες μεταβολές. β. Από δύο ισοβαρείς και δύο ισόθερμες μεταβολές. γ. Από δύο ισοβαρείς και δύο ισόχωρες μεταβολές. δ. Από δύο αδιαβατικές και δύο ισόθερμες. Σωστή απάντηση είναι η
(α).
(β).
(γ).
(δ).
Σε µια αδιαβατική εκτόνωση ορισµένης ποσότητας ιδανικού αερίου
το αέριο αποβάλλει θερµότητα στο περιβάλλον.
η θερµοκρασία του αερίου αυξάνεται.
η πίεση του αερίου αυξάνεται.
η µέση κινητική ενέργεια των µορίων του αερίου µειώνεται.
Σε μια αδιαβατική εκτόνωση ιδανικού αερίου
η πίεση του αερίου αυξάνεται.
το πηλίκο p.V/T παραμένει σταθερό.
η εσωτερική ενέργεια του αερίου παραμένει σταθερή.
το παραγόμενο έργο είναι μηδέν.
Σε μια αδιαβατική μεταβολή ενός ιδανικού αερίου το ποσό θερμότητας που το αέριο ανταλλάσσει με το περιβάλλον είναι
μηδέν.
θετικό.
αρνητικό.
άλλοτε θετικό και άλλοτε αρνητικό ανάλογα με το αν το αέριο συμπιέζεται ή εκτονώνεται.
Στην ισόχωρη θέρμανση ιδανικού αερίου, για την απορροφούμενη θερμότητα Q και για τη μεταβολή της εσωτερικής του ενέργειας ΔU ισχύει ότι
Q = 0.
Q > ΔU.
Q = ΔU.
ΔU = 0.
Όταν µία ποσότητα αερίου εκτονώνεται αδιαβατικά, τότε
η θερµοκρασία του αυξάνεται.
η θερµοκρασία του παραµένει σταθερή.
η εσωτερική του ενέργεια αυξάνεται.
η εσωτερική του ενέργεια µειώνεται.
Κατά την αντιστρεπτή, αδιαβατική συμπίεση ιδανικού αερίου η θερμοκρασία του
παραμένει αμετάβλητη.
είναι μηδέν.
αυξάνεται.
ελαττώνεται.
Ποια από τις επόμενες προτάσεις που αφορούν στο έργο ενός αερίου είναι σωστή; α) Ένα αέριο παράγει έργο μόνο όταν υποβάλλεται σε αντιστρεπτή μεταβολή. β) Αν ο όγκος του αερίου δεν μεταβάλλεται, το έργο του αερίου είναι μηδέν. γ) Σε κάθε μεταβολή, αντιστρεπτή ή όχι, το έργο ενός αερίου μπορεί να υπολογιστεί από το διάγραμμα p - V. δ) Ο υπολογισμός του έργου του αερίου από το διάγραμμα p - V είναι δυνατός μόνο στην περίπτωση της μη αντιστρεπτής μεταβολής.
Η (α).
Η (β).
Η (γ).
Η (δ).
Το ποσό της θερμότητας που ανταλλάσσει ένα αέριο με το περιβάλλον σε μια κυκλική μεταβολή είναι
πάντα θετικό.
πάντα αρνητικό.
μηδέν.
θετικό ή αρνητικό.
Δύο διαφορετικές ποσότητες αερίου βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία. Ποια από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστή; α) Οι δύο ποσότητες έχουν την ίδια εσωτερική ενέργεια. β) Μεγαλύτερη εσωτερική ενέργεια έχει η μεγαλύτερη ποσότητα. γ) Μεγαλύτερη εσωτερική ενέργεια έχει η ποσότητα που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο όγκο. δ) Μεγαλύτερη εσωτερική ενέργεια έχει το αέριο με τη μεγαλύτερη πίεση.
Η (α).
Η (β).
Η (γ).
Η (δ).
Ποια από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστή; α) Στην ισόθερμη εκτόνωση αερίου ένα μέρος της θερμότητας που απορροφά το αέριο μετατρέπεται σε έργο. β) Στην ισοβαρή εκτόνωση, το έργο του αερίου είναι ίσο με το ποσό θερμότητας που απορροφά το αέριο. γ) Στην ισόχωρη θέρμανση, η θερμότητα που απορροφά το αέριο είναι ίση με τη μεταβολή στην εσωτερική του ενέργεια. δ) Στην αδιαβατική εκτόνωση το έργο του αερίου είναι ίσο με τη μεταβολή της εσωτερικής του ενέργειας.
Η (α).
Η (β).
Η (γ).
Η (δ).
Ποιες από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστές; α) Στην ισόχωρη μεταβολή το έργο είναι μηδέν. β) Στην αδιαβατική εκτόνωση η τελική θερμοκρασία είναι μικρότερη της αρχικής. γ) Στην αδιαβατική εκτόνωση το έργο που παράγει το αέριο είναι ίσο με το αντίθετο της μεταβολής της εσωτερικής ενέργειας. δ) Στην ισόθερμη μεταβολή η θερμότητα που ανταλλάσσει το αέριο με το περιβάλλον είναι μηδέν. ε) Στην κυκλική μεταβολή το έργο του αερίου είναι ίσο με το εμβαδόν που περικλείεται από τη γραμμή στο διάγραμμα p-V.
Οι (α), (β), (γ) και (ε).
Οι (α), (β) και (δ).
Οι (β), (γ) και (δ).
Οι (β), (γ), (δ) και (ε).
Σε ποια από τις παρακάτω αντιστρεπτές μεταβολές ορισμένης ποσότητας ιδανικού αερίου, το αέριο εκλύει θερμότητα (Q < 0) στο περιβάλλον;
Στην ισοβαρή συμπίεση.
Στην ισόχωρη θέρμανση.
Στην iσόθερμη εκτόνωση.
Στην αδιαβατική εκτόνωση.
Συγκεκριμένη ποσότητα ιδανικού αερίου βρίσκεται σε θερμοκρασία 25 0C. Αν η θερμοκρασία του αερίου γίνει 50 0C, τότε η εσωτερική του ενέργεια θα
παραμείνει σταθερή.
διπλασιαστεί.
ελαττωθεί.
αυξηθεί.
Ποιες από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστές; α) Στα στερεά και τα υγρά, η ειδική θερμότητα εξαρτάται μόνο από το υλικό τους. Στα αέρια η γραμμομοριακή ειδική θερμότητα εξαρτάται κάθε φορά και από τον τρόπο με τον οποίο θερμαίνεται το αέριο. β) Ο λόγος Cp/CV των γραμμομοριακών ειδικών θερμοτήτων ενός αερίου είναι μικρότερος ή ίσος του 1. γ) Στα ιδανικά αέρια Cp - CV = σταθερό. δ) Η σχέση ΔU = nCVΔΤ δίνει τη μεταβολή της εσωτερικής ενέργειας ενός αερίου σε κάθε μεταβολή, αντιστρεπτή ή μη.
Όλες.
Οι (α), (β) και (γ).
Οι (β), (γ) και (δ).
Οι (α), (γ) και (δ).
Ποιες από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστές; α) Ένα σώμα έχει θερμότητα όταν είναι ζεστό. β) Εάν φέρουμε σε θερμική επαφή δύο σώματα Α και Β, διαφορετικής θερμοκρασίας (ΤA > ΤB) μεταφέρεται ενέργεια (θερμότητα) από το σώμα με την υψηλότερη θερμοκρασία προς το σώμα με τη χαμηλότερη θερμοκρασία. Αυτή η διαδικασία έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση της εσωτερικής ενέργειας του σώματος Α και την αύξηση της εσωτερικής ενέργειας του σώματος Β. γ) Με την τριβή δεν αυξάνεται η θερμότητα των σωμάτων που τρίβονται, αλλά η εσωτερική τους ενέργεια. δ) Θερμότητα και θερμοκρασία είναι διαφορετικές ονομασίες που αποδίδονται στην ίδια έννοια. ε) Η εσωτερική ενέργεια ενός αερίου είναι ανάλογη της θερμοκρασίας του.
Οι (α), (β) και (ε).
Οι (β), (γ) και (ε).
Οι (α), (β), (γ) και (ε).
Οι (β), (γ) και (δ).
Ο νόμος της αδιαβατικής μεταβολής (Poisson) εκφράζεται με τη σχέση
p.Vγ = σταθ.
pγ.V = σταθ.
p.Vγ = 0.
pγ.Vγ = σταθ.
Σε ποια από τις παρακάτω αντιστρεπτές μεταβολές έχουμε παραγωγή έργου από το σύστημα;
Ισόχωρη ψύξη.
Ισοβαρή ψύξη.
Ισόχωρη θέρμανση.
Ισοβαρή θέρμανση.
Ένα ιδανικό αέριο που αρχικά βρίσκεται σε θερμοκρασία Τ1 συμπιέζεται αδιαβατικά μέχρι να γίνει η θερμοκρασία του Τ2. Τότε για τις θερμοκρασίες αυτές θα ισχύει:
Τ1 = Τ2.
Τ1 > Τ2.
Τ1 < Τ2.
Τ1 = 2Τ2.
Η σταθερή γ για ιδανικό αέριο δίνεται από τη σχέση
γ = 3R/2.
γ = Cp -CV.
γ = CV/Cp.
γ = Cp/CV.
Στην ισόχωρη θέρμανση ιδανικού αερίου, για την απορροφούμενη θερμότητα Q και για τη μεταβολή της εσωτερικής του ενέργειας ΔU ισχύει ότι
Q = 0.
Q = ΔU.
Q > ΔU.
ΔU = 0.
Οι γραμμομοριακές ειδικές θερμότητες Cp και CV συνδέονται μέσω της σχέσης
Cp - CV = R.
CV - Cp = R.
Cp + CV = R.
R = Cp/CV.
Η εσωτερική ενέργεια ενός ιδανικού αερίου οφείλεται
στην αλληλεπίδραση των μορίων του αερίου.
μόνο στη συνολική κινητική ενέργεια που έχουν τα μόριά του.
στη δυναμική ενέργεια των μορίων του αερίου.
στη δυναμική και στην κινητική ενέργεια των μορίων του αερίου.
Κατά την ισόθερμη εκτόνωση ενός αερίου
το αέριο απορροφά θερμότητα η οποία μετατρέπεται εξ ολοκλήρου σε αύξηση της εσωτερικής του ενέργειας.
μόνο στη συνολική κινητική ενέργεια που έχουν τα μόριά του.
στη δυναμική ενέργεια των μορίων του αερίου.
στη δυναμική και στην κινητική ενέργεια των μορίων του αερίου.
Ένα ιδανικό αέριο βρίσκεται στην κατάσταση Α. Το αέριο μπορεί να μεταβεί στην κατάσταση Β με μια από τις μεταβολές (1), (2) που παριστάνονται στο παρακάτω διάγραμμα.
Αν ΔU1 και ΔU2 είναι οι αντίστοιχες μεταβολές της εσωτερικής ενέργειας του αερίου, τότε
ΔU1 > ΔU2.
ΔU1 < ΔU2.
ΔU1 = ΔU2.
ΔU1 = - ΔU2.
Σε ποια από τις παρακάτω αντιστρεπτές μεταβολές έχουμε αύξηση του όγκου του συστήματος;