Εσύ πώς δουλεύεις; Έχεις πρώτα το κείμενο στα χέρια σου και μετά το εικονογραφείς;
Στην αρχή έχω μια πολύ γενική ιδέα για την ιστορία. Περισσότερο σκέφτομαι με εικόνες παρά με κείμενα.
Το κείμενο γράφεται σιγά σιγά, συζητώντας και γελώντας με την Μπέκη.
(σημ.: Η Μπέκη Μπλουμ είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων.) Νομίζω ότι δεν μπορώ να διαχωρίσω τελείω
το κείμενο από τις εικόνες. Είναι αλληλένδετα.
Πώς έγινες εικονογράφος;
Δεν αποφάσισα μια ημέρα ότι θα γίνω εικονογράφος. Από πολύ μικρός μ' άρεσε να ζωγραφίζω. Τα αγαπημένα μου
παιχνίδια ήταν ένα μολύβι και ένα χαρτί…Έφτιαχνα μόνος μου εικονογραφημένες ιστορίες και κόμικς. Σπούδασα
λοιπόν γραφιστικά και δε σταμάτησα ποτέ να σχεδιάζω. Πριν από λίγα χρόνια έστειλα σχέδιά μου στην Μπολόνια.
Τους άρεσαν και τα διάλεξαν για την έκθεση εικονογράφησης. Σιγά σιγά αγάπησα πολύ την εικονογράφηση...
Πιστεύεις ότι τα χρώματα είναι σημαντικά στην εικονογράφηση;
Το χρώμα είναι σημαντικό για τα παιδιά, αλλά δε νομίζω ότι έχει πρωταρχική σημασία. Πολλές φορές το σχέδιο
από μόνο του είναι αρκετό… Πάντα σχεδιάζω πρώτα κι αν χρειάζεται μετά το χρωματίζω. Βέβαια, σε μερικές
περιπτώσεις το χρώμα είναι πολύ σημαντικό. Πώς ν' αποδώσεις την ατμόσφαιρα μιας ωραίας φωτεινής μέρας,
τον ήλιο ή μια νύχτα με ξαστεριά χωρίς χρώματα;
Τι χρώμα θα έβαζες στα συναισθήματα;
Νομίζω ότι μπορούν να εκφραστούν συναισθήματα με τις αντιθέσεις των χρωμάτων. Όταν συνυπάρχουν έντονα
και ανοιχτά χρώματα, δημιουργείται μια ατμόσφαιρα έντονη, ζωηρή. Αντίθετα, όταν τα χρώματα είναι ανοιχτά
στους ίδιους απαλούς τόνους, δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Πιστεύω ότι και με τις γραμμές
στο σχέδιο μπορεί κανείς να εκφράσει συναισθήματα. Όταν η γραμμή είναι λεπτή σ' ένα φόντο πιο έντονο,
μπορεί να εκφράσει την αγωνία, την ένταση, το θυμό. Ενώ όταν οι γραμμές είναι στρογγυλές, εκφράζουν
κάτι πιο γαλήνιο, πιο τρυφερό.
Ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσης σας;
Εμπνέομαι πολύ από την καθημερινή ζωή… Σας διαβεβαιώνω ότι συμβαίνουν πράγματα πολύ διασκεδαστικά,
καθημερινές καταστάσεις που μπορεί όμως να είναι πολύ κωμικές. Αστείες φυσιογνωμίες, πρόσωπα έκπληκτα,
θυμωμένα, χαρούμενα, κάποιος που παραπατάει και πέφτει. Διάφορες εικόνες αποτυπώνονται ασυνείδητα
στο μυαλό μου και, κάποια στιγμή, ξεπηδούν μπροστά και με βοηθούν να εμπνευστώ.
Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που θα ήθελε να γίνει εικονογράφος;
Πρώτα απ' όλα πρέπει να κρατήσει μέσα του για πάντα την αθωότητα του, να παραμείνει παιδί για όλη του τη ζωή.
Οι φίλοι μου, όταν έρχονται σπίτι μου, γελάνε μαζί μου. Έχω παντού μόνο παιδικά βιβλία, κόμικς, εικονογραφημένες
ιστορίες…
εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 12/12/1999
