1. Οι βαθμοί των επιθέτων είναι τρεις: θετικός, συγκριτικός, υπερθετικός. Από αυτούς, ο συγκριτικός και ο υπερθετικός λέγονται παραθετικά των επιθέτων και σχηματίζονται μονολεκτικά ή περιφραστικά.

    α. Επίθετο θετικού βαθμού: Φανερώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει κάποιο γνώρισμα:
    Το χρώμα είναι σημαντικό για τα παιδιά.

    β. Επίθετο συγκριτικού βαθμού: Φανερώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει κάποιο γνώρισμα σε μεγαλύτερο βαθμό από ένα άλλο:
    Το χρώμα είναι πιο σημαντικό (ή σημαντικότερο) για τα παιδιά παρά για τους μεγάλους.

    γ. Επίθετο υπερθετικού βαθμού:
    1. σχετικό υπερθετικό: Φανερώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει κάποιο γνώρισμα σε μεγαλύτερο βαθμό από όλα τα όμοιά του:
    Το χρώμα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε μια ζωγραφιά.
    2. απόλυτο υπερθετικό: Φανερώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει κάποιο γνώρισμα σε πολύ μεγάλο βαθμό, χωρίς να γίνεται σύγκριση με άλλα ουσιαστικά:
    Το χρώμα είναι πολύ σημαντικό (ή σημαντικότατο).

    Παραθετικά μετοχών: Όσες μετοχές σχηματίζουν παραθετικά, τα σχηματίζουν περιφραστικά: θυμωμένος, πιο θυμωμένος, πολύ θυμωμένος.
     Επίθετα χωρίς παραθετικά: Δε σχηματίζουν παραθετικά τα επίθετα που σημαίνουν: ύλη (ξύλινος), καταγωγή ή συγγένεια (πατρικός), τόπο (ορεινός), χρόνο (καθημερινός), κατάσταση που δεν αλλάζει
    (αντρικός), κάποια σύνθετα με πρώτο συνθετικό α- (άγνωστος).

ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΩΝ

Θετικός

έντονος

Συγκριτικός

εντονότερος / πιο έντονος

Υπερθετικός

εντονότατος / πολύ έντονος
ο εντονότερος / ο πιο έντονος

ταχύς
ταχύτερος / πιο ταχύς
ταχύτατος / πολύ ταχύς
ο ταχύτερος / ο πιο ταχύς
επιμελής
επιμελέστερος / πιο επιμελής
επιμελέστατος/πολύ επιμελής
ο επιμελέστερος/ο πιο επιμελής