Ο στρατός των Πελοποννησίων έκανε εισβολή στην Αττική (431 π. Χ.) και άρχισε να προκαλεί καταστροφές. Οι κάτοικοι της περιοχής με διαταγή του Περικλή κλείστηκαν στα Μακρά τείχη, που προστάτευαν όλη την περιοχή από την Αθήνα ως τον Πειραιά.
Παράλληλα, ο αθηναϊκός στόλος λεηλάτησε τα παράλια της Λακωνίας. Τον δεύτερο χρόνο έπεσε μεγάλη αρρώστια (λοιμός) στην Αθήνα. Πέθαναν τότε πολλοί. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν κι ο Περικλής.
Η Αθήνα έχασε τον αρχηγό της σε μια πολύ δύσκολη στιγμή...
|
Ο πόλεμος σιγά σιγά απλώθηκε σε πολλές περιοχές. Οι αντίπαλοι πολεμούσαν με πείσμα.
Πολλοί όμως είχαν κουραστεί και ήθελαν να σταματήσει ο πόλεμος.
Αγωνίστηκαν λοιπόν και πέτυχαν να γίνει ειρήνη.
Την πρωτοβουλία είχε ο στρατηγός Νικίας, γι’ αυτό και η ειρήνη ονομάστηκε Νικίεια (421 π.Χ.).
|
Ο Νικίας
|
Η ειρήνη όμως δεν κράτησε για πολύ. ο πόλεμος ξανάρχισε. Ο Αλκιβιάδης, άνθρωπος υπερβολικά φιλόδοξος, κατάφερε να παρασύρει τους Αθηναίους σε μια εκστρατεία στη Σικελία εναντίον των Συρακουσών. Αν πετύχαιναν να νικήσουν, όλο το εμπόριο θα περνούσε στα χέρια των Αθηναίων. Η Αθήνα θα κυριαρχούσε όχι μόνο στο Αιγαίο πέλαγος αλλά και στο Ιόνιο. Η εκστρατεία έγινε (415-413 π.Χ.), αλλά κατέληξε σε μεγάλη ήττα, συντριβή των Αθηναίων.
ΓΙΑΤΙ;
Από τους 40.000 Αθηναίους διασώθηκαν μόνο 7.000. Οι Συρακούσιοι τους αιχμαλώτους, άλλους τους θανάτωσαν, άλλους τους έριξαν στα λατομεία κι άλλους τους πούλησαν ως δούλους. Οι ελάχιστοι που σώθηκαν επέστρεψαν στην Αθήνα και μετέφεραν την θλιβερή είδηση της συμφοράς. |
Ο Αλκιβιάδης
|