A1. Ένα μηχανικό σύστημα εκτελεί φθίνουσα ταλάντωση με πλάτος που μειώνεται σε σχέση με το χρόνο σύμφωνα με τη σχέση Α = Α0 e-Λt, όπου Λ θετική σταθερά και Α0το αρχικό πλάτος. Αν το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να γίνει το πλάτος από Α0 ® Α0 /2 είναι Δt1, τότε το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να γίνει το πλάτος από Α0 /4 ® Α0 /8 είναι
α. Δt1 . β. 2 Δt1. γ. 4 Δt1. δ. 8 Δt1.
Α = Α0 e-Λt => Α0 /2 = Α0 e-Λ Δt1 => 1/2 = e-Λ Δt1 => ln2 = Λ Δt1 => Δt1 = ln2/Λ
Α0 /8 = Α0/4 e-Λ Δt2 => 1/2 = e-Λ Δt2 => ln2 = Λ Δt2 => Δt2 = ln2/Λ
Β1. Ένα μηχανικό σύστημα εκτελεί φθίνουσες ταλαντώσεις, των οποίων το πλάτος σε σχέση με το χρόνο μειώνεται σύμφωνα με τη σχέση : Α = Α0 e-Λt
Μετά από χρονικό διάστημα Δt το ποσοστό ελάττωσης της μηχανικής ενέργειας του συστήματος είναι 84%. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, το ποσοστό ελάττωσης του πλάτους είναι :
(α) 60% (β) 84% (γ) 90%
πλάτος : Α = Α0 e-Λt ενέργεια : Ε = Ε0 e-2Λt μεταβολή ενέργειας : ΔΕ = Ε0 84% άρα Ε = 0,16.Ε0 => Ε0 e-2Λ.Δt = 0,16.Ε0 => e-2Λ.Δt = 0,16 => e-Λ.Δt = 0,4
οπότε Α = Α0 e-Λ.Δt = Α0 .0,4 το πλάτος είναι το 40% του αρχικού και το ποσοστό ελάττωσης του πλάτους είναι 60 %
Β2. Ένα σύστημα ξεκινά φθίνουσες ταλαντώσεις με αρχική ενέργεια 100 J και αρχικό πλάτος Α0. Το έργο της δύναμης αντίστασης μετά από Ν ταλαντώσεις είναι -75 J. Άρα το πλάτος ταλάντωσης μετά από Ν ταλαντώσεις είναι: (α) Α0/2 (β) Α0/16 (γ) Α0/5.
πλάτος : Α = Α0 e-Λt ενέργεια : Ε = Ε0 e-2Λt μεταβολή ενέργειας : ΔΕ = WF ' = -75 J => E = 100 - 75 = 25 J Ε = Ε0 e-2Λt => 25 = 100 e-2Λt =>
=> e-2Λt = 1/4 = (1/2)2 => e-Λt = 1/2 από τη σχέση : Α = Α0 e-Λt = A0/2
Β3. Το πλάτος μιας φθίνουσας ταλάντωσης δίνεται από τη σχέση Α = Α0 e-Λt. Αν με Α0, Α1, Α2, Α3, Α4 συμβολίσουμε διαδοχικά πλάτη της ταλάντωσης προς την ίδια κατεύθυνση, τότε ισχύει η σχέση
(α) Α0 / Α2 = Α2 / Α4 (β) Α0 / Α1 = Α1 / Α3 (γ) Α3 / Α4 = Α2 / Α1
Α0/Α1 = Α1/Α2 = Α2/Α3 = Α3/Α4 = Α4/Α5 = Α5/Α6 = ....= eΛ.Τ σωστή η (α)
Β4. Το πλάτοςΑ μιας φθίνουσας ταλάντωσης μεταβάλλεται με το χρόνο t σύμφωνα με τη σχέση Α = Α0 e-Λt, όπου Α0 το αρχικό πλάτος και Λ μια θετική σταθερά. Ο απαιτούμενος χρόνος μέχρι το πλάτος της ταλάντωσης να γίνει Α0/2 είναι
α) ln2 / 2Λ β) ln2 / Λ γ) 2ln2 / Λ
πλάτος : Α=Α0 e-Λt => Α0/2 = Α0 e-Λt => 1/2 = e-Λt => 2= eΛt => ln2=Λ.t => t=ln2/Λ
Β5. Σε μια φθίνουσα ταλάντωση όταν το πλάτος της ταλάντωσης είναι Α η ενέργεια της ταλάντωσης είναι E. Όταν η ενέργεια της ταλάντωσης γίνει E/2, το πλάτος της ταλάντωσης θα είναι (α) Α/4 (β) Α/2 (γ) 0,7 Α
πλάτος : Α = Α0 e-Λ.t ενέργεια : Ε = Ε0 e-2Λ.t
Eαρχ / Ετελ = Ε / (Ε/2) = 2 => ( ½.D.Aαρχ2 ) / ( ½.D.Aτελ2 ) = 2 =>
=> Aαρχ / Aτελ = 2½ = 1,4 => Ατελ = Ααρχ / 1,4 = 0,7 Α
Β6. Ένα μηχανικό σύστημα εκτελεί φθίνουσα ταλάντωση. Κάποια στιγμή, το πλάτος της ταλάντωσης είναι A και η ενέργεια της ταλάντωσης είναι E. Όταν το πλάτος της ταλάντωσης μειωθεί κατά 50%, η ενέργεια που έχει απομείνει στο σύστημα είναι:
α) 0,75.E β) 0,5.E γ) 0,25.E.
όταν το πλάτος της ταλάντωσης γίνει Α/2 η ενέργεια θα γίνει Ε/4 = 0,25.Ε
Γ1. Σώμα εκτελεί φθίνουσα ταλάντωση στην οποία η δύναμη απόσβεσης είναι της μορφής : F΄= - b υ. Τη χρονική στιγμή t = 0 το πλάτος της ταλάντωσης είναι Α0 =10 cm. Το σώμα μέχρι τη χρονική στιγμή t = 10s εκτελεί πέντε πλήρεις ταλαντώσεις, ενώ το πλάτος του μειώνεται κατά 50%.
Να υπολογίσετε:
A) τη σταθερά Λ της φθίνουσας ταλάντωσης.
B) τη συχνότητα και το πλάτος ταλάντωσης μετά από 15 πλήρεις ταλαντώσεις.
Γ) τη χρονική στιγμή κατά την οποία το πλάτος θα γίνει Α = 2,5 cm.
Δ) το έργο της δύναμης απόσβεσης από τη χρονική στιγμή t=0s μέχρι τη χρονική στιγμή t=10s, αν η ενέργεια της ταλάντωσης μειώνεται εκθετικά σε σχέση με το χρόνο σύμφωνα με τη σχέση Ε=10·e-2Λt (J).
συχνότητα ταλάντωσης : f = N/t = 5/10 = 0,5 Hz περίοδος ταλάντωσης : T = 1/f = 2s
το πλάτος μειώνεται κατά 50% : Α = Α0 e-Λt => Α0/2 = Α0 e-Λt => 1/2 = e-Λt => ln2=Λt => ln2 = Λ·10s => Λ = 0,1·ln2 s-1
οι 15 ( = 3 · 5 ) πλήρεις ταλαντώσεις γίνονται σε χρόνο 3 · 10 s = 30 s
τότε Λ · t = 0,1·ln2 s-1 · 30 s = 3·ln2 = ln23 = ln8
οπότε Α = Α0 e-Λt = 10 · e-Λt = 10·e-ln8 = 10·eln(1/8) = 10 ·1/8 => Α = 1,25 cm
A = 2,5 cm = 10/4 cm = A0 / 4 => t = 2 . 10 s = 20 s
απόδειξη : Α = Α0 e-Λt => 2,5 = 10 e-Λt => 1/4 = e-Λt => eΛt = 4 => Λ· t = ln22 => 0,1·ln2 · t = 2· ln2 => t = 20 s
Ε = ½ ·D ·A2 => 10 ·e-2Λt = ½ ·D ·(10 ·e-Λt )2 => 10 ·e-2Λt = ½ ·D ·100 ·e-2Λt => D = 0,2 N/m
Ε(t) = 10·e-2Λt (J) => Ε(0) = 10 J
Ε(10) = 10·e-2Λ·10 (J) = 10 ·e-2·ln2 (J) = 10 ·eln(1/4) (J) = 10/4 J = 2,5 J
WF' = ΔΕ = E(10) - E(0) = 2,5 J - 10 J = -7,5 J
ΣF = - b v - D x = m dv/dt => m x" + b x' + D x = 0 => m ρ2 + b ρ + D = 0
Δ = b2 - 4mD = b2 - 4 m m ω02 = - 4m2 ( ω02 - (b/2m)2 ) = - 4m2 ω2 ω02 - Λ2 = ω2
ρ1,2 = ( - β ± Δ½ ) / 2α = ( - b ± j2mω ) / 2m = - b/2m ± jω = - Λ ± jω Λ = b/2m
x(t) = B1 eρ1t + B2 eρ2t = B1 e (- Λ + jω)t + B2 e (- Λ - jω)t = e-Λt ( B1 ημωt + B2 συνωt )
μια λύση είναι : x(t) = A0 e-Λt συνωt
v = dx/dt = - Λ A0 e-Λt συνωt - ω A0 e-Λt ημωt = - A0 e-Λt ( Λ συνωt + ω ημωt )
a = dv/dt = Λ2 A0 e-Λt συνωt + ω Λ A0 e-Λt ημωt + ω Λ A0 e-Λt ημωt - ω2 A0 e-Λt συνωt =>
=> a(t) = A0 e-Λt { ( Λ2 - ω2 ) συνωt + 2ω Λ ημωt }
U(t) = 0,5 D x(t)2 = 0,5 D A02 e-2Λt συν2ωt = 0,5 m ω02 A02 e-2Λt συν2ωt
dU(t)/dt = D x(t) υ(t) = D A0 e-Λt συνωt ( -Λ A0 e-Λt συνωt - ω A0 e-Λt ημωt ) =
= - m ω02 A02 e-2Λt συνωt ( Λ συνωt + ω ημωt )
K(t) = 0,5 m v(t)2 = 0,5 m A02 e-2Λt ( - Λ συνωt - ω ημωt )2
dK/dt = m v(t) a(t) =
= - m A0 e-Λt ( Λ συνωt + ω ημωt ) A0 e-Λt { ( Λ2 - ω2 ) συνωt + 2ω Λ ημωt } =
= - m A02 e-2Λt [ Λ ( Λ2 - ω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ω ( 3Λ2 - ω2 ) ημωt συνωt ]
dU(t)/dt + dK(t)/dt = - m ω02 A02 e-2Λt συνωt ( Λ συνωt + ω ημωt ) +
- m A02 e-2Λt [ Λ ( Λ2 - ω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ω ( 3Λ2 - ω2 ) ημωt συνωt ] =
= - m ω02 A02 e-2Λt συνωt ( Λ συνωt + ω ημωt ) -
- m A02 e-2Λt [ Λ ( Λ2 - ω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ω ( 3Λ2 - ω2 ) ημωt συνωt ] =
= - m ( ω2 + Λ2 ) A02 e-2Λt συνωt ( Λ συνωt + ω ημωt ) -
- m A02 e-2Λt [ Λ ( Λ2 - ω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ω ( 3Λ2 - ω2 ) ημωt συνωt ] =
= - m A02 e-2Λt [ ω2Λ συν2ωt + ω3 συνωt ημωt + Λ3 συν2ωt + ωΛ2 συνωt ημωt +
+ ( Λ3 - Λω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ω ( 3Λ2 - ω2 ) ημωt συνωt ] =
= - m A02 e-2Λt [ ω2Λ συν2ωt + ω3 συνωt ημωt + Λ3 συν2ωt + ωΛ2 συνωt ημωt +
+ ( Λ3 - Λω2 ) συν2ωt + 2ω2 Λ ημ2ωt + ( 3ωΛ2 - ω3 ) ημωt συνωt ] =
= - m A02 e-2Λt [ 2 Λ3 συν2ωt + 4 ωΛ2 συνωt ημωt + 2ω2 Λ ημ2ωt ] =
= - 2mΛ A02 e-2Λt [ Λ2 συν2ωt + 2 ωΛ συνωt ημωt + ω2 ημ2ωt ] =
= - b A02 e-2Λt [ Λ συνωt + ω ημωt ]2 = - b v(t)2 = - b v(t) v(t) = F'(t) v(t)
k = mg / x = 20 / 0,4 = 50 N/m E = ½ k x2 = ½ 50 0,42 = 4 J
ω2 = k / m = 50 / 2 = 25 => ω = 5 rad/s x = 0,4 ημ(5t + π/2) = 0,4 συν5t υ = 2 συν(5t + π/2) α = - 10 ημ(5t + π/2)
Λ = b / 2m = 0,2 / 4 = 0,05 x(t) = A0 e-Λt συνωt => x(t) = 0,4 e-0,05.t συν5t v(t) = - 2 e-0,05.t ημ5t
0,4 e-0,05.t συν5.t1 = 0,1 m 2 e-0,05.t ημ5.t1 = 1 m/s 5 εφ5t = 10 => εφ5.t1 = 2
Ε0 = 4 J Ε1 = ½ k x12 + ½ m v2 = ½ 50 0,12 + ½ 2 12 = 0,25 J + 1 J = 1,25 J ΔΕ = 1,25 - 4 = - 2,75 J
dU(t)/dt = - m ω03 A02 e-2Λt συνωt ημωt = - 2 52 0,1 1 = - 5 J/s
dK/dt = m A02 e-2Λt ω3 ημωt συνωt
ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΙΝΗΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΘΕΜΑ Β
Σώμα αφήνεται να κινηθεί από κάποιο ύψος μέσα στην κατώτερη ατμόσφαιρα της Γης (τροπόσφαιρα). Εκτός του βάρους w = mg, στο σώμα ασκείται και μια δύναμη αντίστασης FA από τον αέρα που είναι ανάλογη της ταχύτητας υ του σώματος αλλά πάντα αντίρροπη προς αυτή FA = -bυ, όπου b > 0.
1) Η μέγιστη τιμή της κινητικής ενέργειας του σώματος είναι:
α) m3g2/2b2 β) m3g2/b2 γ) 2m3g2/b2
2) Η μέγιστη τιμή του ρυθμού μεταβολής της κινητικής ενέργειας του σώματος είναι:
α) (mg)2/b β) (mg)2/2b γ) (mg)2/4b
όπου g η επιτάχυνση της βαρύτητας την οποία θεωρούμε σταθερή.
ΣF = m a => mg - bv = m a => a = g - bv/m a = 0 => v = mg / b
K = 0,5 m v2 = 0,5 m m2 g2 / b2 = m3 g2 / 2b2 (a)
dK/dt = m v a = m v ( g - bv/m ) => dK/dt = mg v - b v2 => b v2 - mg v + dK/dt = 0
Δ = (mg)2 - 4b dK/dt ³ 0 => dK/dt £ (mg)2 / 4b (mg)2/4b (γ)
ανάλυση μαθηματική
mg - bv = m a => mg - bv = m dv/dt => g - bv/m = dv/dt => - b/m ( v - mg/b ) = dv/dt =>
=> dv / ( v - mg/b ) = - b/m dt => ln [ ( v - mg/b ) / ( - mg/b ) ] = - b/m t =>
=> ( v - mg/b ) / ( - mg/b ) = e- b/m t => v(t) = mg/b [ 1 - e- b/m t ] a(t) = - g e- b/m t
K = 0,5 m v(t)2 = 0,5 m (mg/b)2 [ 1 - e- b/m t ]2
dK/dt = m v(t) a(t) = - m mg/b [ 1 - e- b/m t ] g e- b/m t = - m2 g2 /b [ 1 - e- b/m t ] e- b/m t
Ένα σώμα Σ μάζας 2kg ηρεμεί δεμένο στο κάτω άκρο ενός κατακόρυφου ιδανικού ελατηρίου σταθεράς k, προκαλώντας του επιμήκυνση 0,4m. Ανεβάζουμε το σώμα κατακόρυφα κατά 0,4m και σε μια στιγμή t0=0, το αφήνουμε να εκτελέσει κατακόρυφη ταλάντωση, ενώ δέχεται και δύναμη απόσβεσης τη μορφής Fαπ=-b∙υ=-0,2υ (μονάδες στο S.Ι.).
i) Να υπολογισθεί η αρχική ενέργεια ταλάντωσης, καθώς και η αρχική επιτάχυνση του σώματος.
Σε μια στιγμή t1 το σώμα έχει επιμηκύνει το ελατήριο κατά 0,5m, έχοντας ταχύτητα μέτρου |υ1|=1m/s.
ii) Να υπολογιστεί το έργο της δύναμης απόσβεσης από την στιγμή t0 μέχρι τη στιγμή t1.
iii) Για την στιγμή t1 να υπολογιστούν:
Α) Η επιτάχυνση του σώματος.
Β) Οι ρυθμοί μεταβολής:
a) της δυναμικής ενέργειας,
b) της κινητικής ενέργειας και
c) της ενέργειας ταλάντωσης του σώματος.
Δίνεται g=10m/s2.
ισορροπία σώματος : mg = k x0 => k = 20 / 0,4 = 50 N/m ω2 = k/m = 50 / 2 = 25 => ω = 5rad/s
ΣF = m a => m.g - b.v - k.x = m a => a = g = 10 m/s2 αρχική επιτάχυνση x=0 v=0
E = 0,5 k A2 = 0,5 50 0,42 = 50 0,2 0,4 = 4 J αρχική ενέργεια ταλάντωσης
η επιμήκυνση Δl = 0,5 m το πλάτος 0,4 m άρα x1 = 0,1 m για την ταλάντωση και |v1| = 1 m/s
E1 = 0,5 k x12 + 0,5 m (v1)2 = 0,5 50 0,12 + 0,5 2 1 = 0,25 + 1 = 1,25 J
WFαπ = Ε1 - Ε = 1,25 - 4 = - 2,75 J έργο της δύναμης απόσβεσης από την στιγμή t0 μέχρι τη στιγμή t1.
a1 = g - b.v1/m - k Δl/m = 10 - 0,2 1 / 2 - 50 0,5 / 2 = 10 - 0,1 - 12,5 = - 2,6 m/s2
dU/dt = k x1 v1 = 50 0,1 (± 1) = ± 5 J/s
dK/dt = m v1 a1 = 2 (± 1) (- 2,6) = ± 5,2 J/s
x = 0,4 ημ(5t + 3π/2) v = 2 συν(5t + 3π/2) a = - 10 ημ(5t + 3π/2)
Α = Α0 e-Λt = A0 e-b/2m t = 0,4 e-t/20 x = 0,4 e-t/20 ημ(5t + 3π/2)
x = 0,1 m = 0,4 ημ(5t + 3π/2) => ημ(5t + 3π/2) = 1/4 συν(5t + 3π/2) = (1 - 1/16)½ = 15½/4
v = dx/dt = - 0,05 0,4 e-t/20 ημ(5t + 3π/2) + 5 0,4 e-t/20 συν(5t + 3π/2) =
= 0,4 e-t/20 [ 5 συν(5t + 3π/2) - 0,05 ημ(5t + 3π/2) ]