Παρουσίαση/Προβολή

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ (2024-25)
(0502069487) - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ ΚΩΣΤΑΡΗ-ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ-ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΧΑΤΖΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Περιγραφή Μαθήματος
Η Φύση μας περιμένει…
Φιλόξενη, ανοίγει τις αγκαλιές της.
Υπέροχες περιοχές, για περιβαλλοντικές περιπλανήσεις η κάθε γωνιά. Κάμποι βουνά, θάλασσες είναι χώροι υποδοχής. Κάτι ξεχωριστό σε κάθε μας επίσκεψη. Κοντά στις θάλασσες απέραντες οι αμμουδιές ή ιδιόμορφα ακρογιάλια, μα και απόκρημνες ακτές. Ξέφωτες βουνοπλαγιές με τις ιδιομορφίες της η κάθε μία περιτριγυρισμένες με πλούσια βλάστηση. Ποικιλία μικροκλιμάτων ή κάθε λογής πανίδα. Φανταστικό θέαμα τα φαράγγια, οι καταρράκτες οι ξεριάδες. Τόποι για μικρούς ή μεγάλους. Καθήκον των μεγάλων (γονιών, εκπαιδευτικών) να οδηγούν τους μικρότερους σε τόπους αναψυχής-διδαχής. Τα παιδιά να αποκτούν πρωτόγνωρες εμπειρίες από τη φύση. Να εμπλουτίζονται σε “αισθητικές εμπειρίες”. Να μιμούνται το Ωραίο. Να συνειδητοποιούν τη γαλήνη. Να κινούνται σε χώρους υγιεινούς και ψυχαγωγίας. Το παιδί απαγκιστρωμένο από το “γυαλί” (κινητό, τάμπλετ, υπολογιστή) αμολιέται στο ύπαιθρο.
Νιώθει άνετα, ελεύθερα, χαρούμενα. Δεν προφταίνει τι να πρωτοπροσέξει.
Λειτουργούν φυσιολογικά τα όργανα και των πέντε αισθητηρίων οδών (από το περιβάλλον, προς τα μέσα του). Με τα μάτια δεν προφταίνει τι να πρωτοπαρατηρήσει. Με τα αυτιά τι να πρωτοακούσει. Με τη μύτη τι να πρωτοοσφρηνθεί. Με τα χέρια τι να πρωτοαγγίξει. Με το στόμα, πόσες και πόσες γεύσεις μπορεί να δοκιμάσει.
Οι εμπειρίες με το κάθε αισθητήριο όργανο απεριόριστες. Θέαμα, ακρόαμα το εντυπωσιάζουν. Οι μυρωδιές το σαγηνεύουν. Μια συνεχής αρμονία το θέλγει. Η αδιάκοπη συνεργασία, υποσυνείδητα, το επηρεάζει μελλοντικά. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει τη συνεργασία των δημιουργημάτων, όπως τη μέλισσα (που παίρνει γύρη και νέκταρ από τα λουλούδια) και γονιμοποιεί τα καρποφόρα δένδρα. Ή όπως ο ήλιος (με τις ακτίνες του) η ατμόσφαιρα (με το διοξείδιο του άνθρακα) και τα φυτά συνεργάζονται για τη λειτουργία (φωτοσύνθεση), ώστε να μετασχηματίζονται οι ανόργανες ουσίες σε οργανικές, να καθαρίζει η ατμόσφαιρα από το δηλητηριώδες αέριο (CO2) και να εμπλουτίζεται με το αναγκαιότατο οξυγόνο. Το παιδί, μικρό ακόμα, βλέπει το περιβάλλον σαν ένα απέραντο χώρο για να παίζει. Να τρέχει , να σκαρφαλώνει, να σούρνεται, να πηδάει. Σιγά σιγά αναγνωρίζει το περιβάλλον σαν πηγή αγαθών (εξασφάλιση τροφών, ενδυμασιών, υλών για κάθε μορφή εκπολιτισμού του).
Αργότερα αντιλαμβάνεται την υποχρέωση να το υποστηρίξει.
Για διαφύλαξη, για διάσωση, για τη διατήρηση. νιώθει υπεύθυνος για να το αγαπήσει.
Ημερομηνία δημιουργίας
Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2024
-
Δεν υπάρχει περίγραμμα