(1201041710) -  ΔΙΑΛΕΧΤΗ ΜΑΝΩΛΗ

Περιγραφή Μαθήματος

https://photodentro.edu.gr/v/item/ugc/8525/1097 

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ♡

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΣΧΑ.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός από την Ναζαρέτ (Ολόκληρη η ταινία - Full movie)

ΠΟΙΗΜΑ

 

Φεύγεις πάνω στην άνοιξη, γιε μου καλέ μου.
Ανοιξή μου γλυκιά, γυρισμό που δεν έχεις.
Η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιε μου,
δε μιλάς, δεν κοιτάς πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου!

Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη…
Δολερά ξεσηκώσανε τ’ άγνωμα πλήθη,
κι όσο ο γήλιος να πέση και νά ‘ρθη το δείλι,
το σταυρό σου καρφώσαν κι’ οχτροί σου και φίλοι.

Μα γιατί να σταθής να σε πιάσουν! Κι ακόμα,
σα ρωτήσανε: «Ποιος ο Χριστός;» τί ‘πες «Νά ‘με»!
Αχ! δεν ξέρει τι λέει το πικρό μου το στόμα!
Τριάντα χρόνια παιδί μου δε σ’ έμαθ’ ακόμα!     Νίκος Καζαντζάκης

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Ηράκλειο Κρήτης, 1 Οκτωβρίου 1541 – Τολέδο, 7 Απριλίου 1614)

Ηλεκτρονικό Βιβλίο “Γνωρίζω τα Γεγονότα του Πάσχα – Ζω συνειδητά το Πάσχα” 

httpshttps://online.fliphtml5.com/qjohy/rmqw/#p=1://online.fliphtml5.com/qjohy/rmqw/#p=1

 

 

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού και του Ιουδαϊσμού. Στον Ιουδαϊσμό καθιερώθηκε ως η ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία.^[1] Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με το θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.^[2]

Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολοθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.^[3]

Το Χριστιανικό Πάσχα, ή κοινώς Πασχαλιά ή Λαμπρή, και ειδικότερα η Ανάσταση του Χριστού ή απλώς Ανάσταση, είναι η σπουδαιότερη γιορτή του Χριστιανισμού.^[6] Εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία.

^{Η εορτή του Πάσχα είναι η μεγαλύτερη κινητή εορτή, δηλαδή δεν εορτάζεται κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία. Αυτό καθορίστηκε από την Α' Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. Τότε ορίστηκε ότι η Κυριακή του Πάσχα θα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή αμέσως μετά από την πρώτη πανσέληνο που συμβαίνει αμέσως μετά από την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου. Αν η πανσέληνος πέσει ημέρα Κυριακή, τότε το Πάσχα θα μετατεθεί για την επόμενη Κυριακή, κι αυτό για να μη συμπέσει ποτέ το χριστιανικό με το Εβραϊκό Πάσχα (το οποίο σύμφωνα με τον κανονισμό πρέπει να εορτάζεται πάντα κατά την ημέρα της πρώτης πανσελήνου μετά από την εαρινή ισημερία), αλλά πάντοτε το χριστιανικό Πάσχα να εορτάζεται μετά από το εβραϊκό.}

^{Με βάση αυτόν τον ορισμό το Ορθόδοξο Πάσχα πέφτει πάντα ανάμεσα στις 22 Μαρτίου και 25 Απριλίου με το παλαιό ημερολόγιο, οι οποίες ημερομηνίες αντιστοιχούν από τις 4 Απριλίου ως τις 8 Μαΐου με το νέο ημερολόγιο. Συνεπώς, το Πάσχα και οι υπόλοιπες κινητές εορτές που εξαρτώνται απ' αυτό (π.χ. Ανάληψη, Πεντηκοστή) εορτάζονται πάντα ταυτόχρονα και από τα δύο ημερολόγια, σε αντίθεση με τις ακίνητες εορτές του έτους (π.χ. Χριστούγεννα, Κοίμηση της Θεοτόκου) που εορτάζονται πάντα με 13 ημέρες διαφορά.}

Μεγάλη Εβδομάδα: Tι συμβολίζει η κάθε μέρα.

“μεγάλα τινά και απόρρητα τυγχάνει τα υπάρξαντα ημίν εν αυτή αγαθά…Διά τούτο τοίνυν μεγάλην την εβδομάδα καλούμεν, επειδή τοσούτον πλήθος δωρεών ημίν εν αυτή κεχάρισται ο Δεσπότης”.
Μετά το τέλος της Μεγάλης τεσσαρακοστής (δηλ. της νηστείας των σαράντα ημερών που προηγείται του Πάσχα), ακολουθεί η Μεγάλη εβδομάδα που ξεκινά από την “Κυριακή των Βαΐων” και τελειώνει το “Μεγάλο Σάββατο”.

Στην Ορθόδοξη Λειτουργική οι μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας αφιερώθηκαν είτε σε γεγονότα που είχαν συμβεί πριν, κατά και μετά το πάθος, είτε στη διδασκαλία του Χριστού που αναπτύσσεται τότε.

Κυριακή των Βαΐων
Είναι η Κυριακή προ του Πάσχα, και ονομάζεται έτσι επειδή συνδέεται με την ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα, κατά την οποία ο λαός τον υποδέχθηκε με επευφημίες και με “βαΐα των φοινίκων”.

Μεγάλη Δευτέρα
Την ημέρα αυτή εορτάζουμε τη μνήμη του Πάγκαλου Ιωσήφ και το γεγονός της “ξηρανθείσης συκής” από τον Κύριο η οποία αποτελεί το σύμβολο κάθε ανθρώπου που δεν έχει καρπούς αρετής, και του λαού που δεν φάνηκε άξιος της κλήσης του και σκοπό έχει την αφύπνιση των συνειδήσεων.

Ο Ιωσήφ αποτελεί για την Εκκλησία, τύπο του Χριστού επειδή και ο Κύριος φθονήθηκε, πωλήθηκε για χρήματα, κλείστηκε σε σκοτεινό λάκκο, τον τάφο, κατόπιν βασίλευσε επί της Αιγύπτου, δηλ. επί της αμαρτίας, νικώντας την κατά κράτος, και όπως έσωσε ο Ιωσήφ την Αίγυπτο από την πείνα, έτσι ο Χριστός τρέφει τους ανθρώπους με τον ουράνιο άρτο (Συναξάρι Μ. Δευτέρας).

Μεγάλη Τρίτη
Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην ευαγγελική παραβολή των δέκα παρθένων προτρέποντας τους πιστούς να βρίσκονται σε συνεχή φροντίδα και επαγρύπνηση. Ο Όρθρος της Μ. Τρίτης, όπως και της Μ. Δευτέρας και της Μ. Τετάρτης, λέγεται και ακολουθία του Νυμφίου, επειδή κατ’ αυτόν ψάλλονται οι σχετικοί με τις παραβολές των δέκα παρθένων και του βασιλικού γάμου ύμνοι: “Ιδού o Νυμφίος έρχεται…” και “Τον νυμφώνα σου βλέπω…”. Νυμφίος της Εκκλησίας είναι ο Χριστός, ο οποίος θα έλθει και πάλι μετά δόξης για να κρίνη τον κόσμο.

Μεγάλη Τετάρτη
Η Μ. Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην άλειψη του Κυρίου με μύρο από την αμαρτωλη και στην προδοσία του Ιούδα. Ξεκινώντας από τα παραδείγματα αυτά, ομολογούμε ότι “δεινόν η ραθυμία, μεγάλη η μετάνοια” Φοβερή δεν είναι η αμαρτία, αυτή είναι σύμφυτη με την ζωή του ανθρώπου μεταπτωτικά, φοβερή είναι η αμέλεια για την σωτηρία μας.

Το απόγευμα της ημέρας αυτής τελείται η ακολουθία του Ευχελαίου.

Μεγάλη Πέμπτη
Η Μ. Πέμπτη είναι αφιερωμένη σε τέσσερα γεγονότα: τον ιερόν Νιπτήρα (το γεγονός κατά το οποίο ο Ιησούς ένιψε τα πόδια των Μαθητών του και το οποίο μας διδάσκει να εκδηλώνουμε την αγάπη μας με ταπεινοφροσύνη), τον Μυστικό Δείπνο (ανάμνηση της συστάσεως του μυστηρίου της Θείας ευχαριστίας), την υπερφυά προσευχή (αφού έδειξε ο Χριστός τον προδότη κατά τον Μυστικό Δείπνο, με τους μαθητές του αποσύρεται στο Όρος των Ελαιών, όπου μόνος του προσεύχεται γονατιστός και ο ιδρώτας του ως στάλες αίματος, ποτίζει τη γη) και το γεγονός της προδοσίας (όπου με ένα φιλί, ο Ιούδας παραδίδει τον Χριστό στους στρατιώτες).

Μεγάλη Παρασκευή

Το ψωμί είναι στο τραπέζι Μουσική Μίκη Θεοδωράκη (Στίχοι Ιάκωβου Καμπανέλλη)

Η Μ. Παρασκευή είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη του Ιησού Χριστού. Αφού ο Ιησούς παραδίδεται στους στρατιώτες, του φορούν κόκκινη χλαμύδα, του βάζουν ακάνθινο στεφάνι και καλάμι στο χέρι αντί σκήπτρου. Κατόπιν τον προσκυνούν χλευαστικά, τον φτύνουν και τον χτυπούν στο πρόσωπο και το κεφάλι.

Στη συνέχεια, αφού του φόρεσαν και πάλι τα ρούχα του, του δίνουν τον Σταυρό για να βαδίσει στον τόπο της καταδίκης, τον Γολγοθά. Εκεί, σταυρώνεται ανάμεσα σε δύο ληστές, βλασφημείται απ’ όσους περνούν μπροστά του και οι στρατιώτες του δίνουν ξίδι με χολή ως παυσίπονο, το οποίο όμως αρνείται να πιεί. Μετά από λίγο, ο Κύριος, φώναξε δυνατά: “Τετέλεσται” και έτσι εκπνέει “ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου”.

Κατά το θάνατο του Κυρίου, συμμετέχει και αυτή η άψυχη κτίση εκδηλώνοντας σημεία. Έπειτα, λογχίζεται ο Κύριος από τους στρατιώτες στην πλευρά του και τρέχει αίμα και νερό. Τέλος, κατά το ηλιοβασίλεμα, έρχεται ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος μαζί του, αποκαθηλώνουν από τον Σταυρό το σώμα του Κυρίου, το αρωματίζουν, το τυλίγουν σε καθαρό σεντόνι και το θάβουν σε μνημείο, κυλώντας στο στόμιο του μια μεγάλη πέτρα.

Σύμφωνα με το Συναξάρι της ημέρας:

“Τη αγία και μεγάλη Παρασκευή τα άγια και σωτήρια φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού επιτελούμεν, τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τας ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίναν, τον κάλαμον, τον σπόγγον, το όξος, τους ήλους, την λόγχην και προ πάντων τον Σταυρόν και τον θάνατον α δι’ ημάς εκών κατεδέξατο. Έτι δε την του ευγνώμονος ληστού, του συσταυρωθέντος αυτώ σωτήριω εν τω σταυρό ομολογίαν.”
Το απόγευμα της Μ. Παρασκευής όπου επιτελείται η ακολουθία του Όρθρου του Μ. Σαββάτου, ψάλλεται ο Επιτάφιος θρήνος και γίνεται η Περιφορά του Επιταφίου (ως αναπαράσταση της κηδείας του Χριστού).

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου. Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει. Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.

Μεγάλο Σάββατο
Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην Ταφή και την Κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Σύμφωνα με τις ευαγγελικές διηγήσεις, μαζεύτηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στον Πιλάτο και τον παρεκάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Χριστού μέχρι την τρίτη ήμερα, διότι, όπως έλεγαν, είχαν την υποψία μήπως οι μαθητές κλέψουν την νύχτα το σώμα του Ιησού και κηρύξουν κατόπιν ότι αναστήθηκε. Ο Πιλάτος, έδωσε την άδεια και εκείνοι σφράγισαν τον τάφο, τοποθετώντας μια φρουρά από στρατιώτες για μεγαλύτερη ασφάλεια

Με τον όρο Ανάσταση αναφερόμαστε είτε στην εβδομάδα της Ανάστασης μέχρι το Σάββατο της Διακαινησίμου, είτε στην περίοδο των 50 ημερών που ακολουθούν την εορτή της Ανάστασης, όπου και η καλούμενη τελευταία ημέρα (αριθμητικά) Πεντηκοστή.

Η εορτή της Ανάστασης του Ιησού Χριστού, λόγω της σπουδαιότητάς της, επηρεάζει το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο 40 ημέρες πριν από αυτό (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, Τριώδιο) όσο και 50 ημέρες μετά (περίοδος Πεντηκοσταρίου). Οι ακολουθίες που τελούνται τότε έχουν αρχαιοπρέπεια (ανάγονται στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού όπως η αφή του Αγίου Φωτός), κατάνυξη και λαμπρότητα, και περιγράφονται λεπτομερώς στο τυπικό της Εκκλησίας.

Με βάση τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας στα ελληνικά σπίτια πλάθουν κουλουράκια ή/και τσουρέκια (τη Μεγάλη Τρίτη ή τη Μεγάλη Πέμπτη), ενώ τη Μεγάλη Πέμπτη βάφουν κόκκινα αυγά^[15]. Ζυμώνουν το Λαμπρόψωμο προς τιμήν του Αναστημένου Χριστού σχηματίζοντας με ζυμάρι στην επιφάνειά του τα αρχικά γράμματα του πασχαλινού χαιρετισμού Χριστός Ανέστη βάζοντας στο κέντρο ένα κόκκινο αυγό.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:

https://eclass.sch.gr/modules/video/file.php?course=1201041710&id=299019

Τα λαϊκά έθιμα κατά το σύγχρονο εορτασμό της Ανάστασης στην Ελλάδα, περιλαμβάνουν το άναμμα λαμπάδων και τη μεταφορά του Αγίου Φωτός στα σπίτια από την τελετουργία της Ανάστασης στις εκκλησίες, δείπνο με κύριο φαγητό τη μαγειρίτσα, το βράδυ της Ανάστασης, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών στο σπίτι ή έξω από την Εκκλησία, το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, το σούβλισμα του αρνιού κατά την Κυριακή του Πάσχα και άλλες εκδηλώσεις.

 

Ήθη, έθιμα, παραβολές και αναδρομή στη Μεγάλη Εβδομάδα. Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Χιονάς Αφήγηση: Μάγια Δεληβορία Επιμέλεια Βίντεο: Πόπη Ρηγοπούλη

Τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας, μέσα από αποσπάσματα της ταινίας του Franco Zeffirelli "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ". 

«Μη μου άπτου»

Η φράση σημαίνει «μη με αγγίζεις». Μαρτυρείται στην Καινή Διαθήκη και συγκεκριμένα στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Πρόκειται για φράση που είπε ο Ιησούς στη Μαρία τη Μαγδαληνή, όταν εμφανίστηκε μπροστά της μετά την Ανάστασή Του και εκείνη Τον αναγνώρισε: «Μή μοῦ ἅπτου, οὔπω γάρ ἀναβέβηκα πρός τόν πατέρα» (Ιωάν. 20,17). Κατά την επικρατέστερη ερμηνεία, ο Ιησούς είπε τη φράση αυτή στη Μαρία Μαγδαληνή, γιατί ο Θεός δεν της είχε στείλει ακόμα το Άγιο Πνεύμα που «θα άνοιγε το νου της» και θα της έδινε την δυνατότητα να έχει πρόσβαση στο πρόσωπο του αγαπημένου Κυρίου της.

Η φράση αυτή έχει επικρατήσει να χρησιμοποιείται στην καθημερινή μας επικοινωνία με μια όχι και τόσο θετική σημασία. Έτσι λοιπόν, όταν λέμε ότι κάποιος είναι «μη μου άπτου», εννοούμε ότι πρόκειται για άτομο εύθικτο, μυγιάγγιχτο, που δεν ανέχεται να το πειράζουν.

«Μη μου άπτου» είναι, ακόμα, η κοινή ονομασία του φυτού μιμόζα [επιστημονική ονομασία mimosa pudica = μιμόζα η αισχυντηλή (ντροπαλή)], ονομασία που οφείλεται στη χαρακτηριστική ιδιότητα των φύλλων της να κλείνουν και να γέρνουν προς τα κάτω, όταν κάτι τα αγγίζει.

 

http://photodentro.edu.gr/aggregator/lo/photodentro-lor-8521-8682

Η τελετή του Αγίου φωτός στο Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ

Ψάλλει ο Πρωτοψάλτης Νικόδημος Καβαρνός Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος.

Ημερομηνία δημιουργίας

Κυριακή 2 Απριλίου 2023