Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Βασικός προγραμματικός στόχος των Φιλελευθέρων ήταν ο της χώρας σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Στην πολιτική πρακτική οι Φιλελεύθεροι ήταν αντιμέτωποι με δύο χρόνια προβλήματα: 1) τη σχέση της εξουσίας με τους 2) το . Η διαρκής αντιπαράθεση στο εσωτερικό του κόμματος για τα ζητήματα αυτά προκάλεσε αντιφατικές επιλογές. Άλλοι οπαδοί ήταν υπέρ της δημοκρατίας (συμφωνούσαν δηλαδή με τις θέσεις του Αλέξανδρου Παπαναστασίου) και άλλοι υπέρ της δημοκρατίας.

H ψήφιση του νέου συντάγματος ξεκίνησε το και ολοκληρώθηκε μόλις το . Με αυτό εγκαθιδρύθηκε το πολίτευμα της δημοκρατίας. Στη θέση του τοποθετήθηκε της Δημοκρατίας, που τον εξέλεγε η και η , η οποία αποτελούσε δεύτερο νομοθετικό σώμα.

Στις εκλογές του 1928 οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν τις εκλογές με μεγάλη πλειοψηφία (178 από τις έδρες). Έτσι είχαν τη δυνατότητα να στερεώσουν την κοινοβουλευτική και να γεφυρώσουν το που υπήρχε μεταξύ των δύο αντίπαλων πολιτικών παρατάξεων. Οι Βενιζελικοί δυσπιστούσαν για την καλή θέληση του κύριου αντιπάλου, του κόμματος και φοβούνταν ότι ο αρχηγός του Π. ήταν διαλλακτικός και ότι σε περίπτωση ανάδειξης κυβέρνησης θα κυριαρχούσαν τα στοιχεία.

Ο Νικόλαος Πλαστήρας με την ανοχή του επιχείρησε στρατιωτικό κίνημα, θέλοντας να εμποδίσει το Λαϊκό Κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο Πλαστήρας συμμεριζόταν τις ανησυχίες των βενιζελικών , οι οποίοι έβλεπαν να εκτίθεται σε κίνδυνο η επαγγελματική τους εξέλιξη, εάν σχημάτιζε κυβέρνηση το Λαϊκό Κόμμα. Το κίνημα κατεστάλη, όμως στην πολιτική ζωή έκανε ξανά έντονη την παρουσία της η τακτική της . Εκτός από τους στρατιωτικούς άρχισαν και οι πολιτικοί να δικαιολογούν τη χρήση της. Η κυβέρνηση Τσαλδάρη, που προέκυψε από τις εκλογές του 1933 επιχείρησε να ακολουθήσει έναν ήπιο δρόμο και ανακοίνωσε ότι δεν θα υιοθετούσε την τακτική των αυθαίρετων διώξεων των αντιπάλων, αλλά θα στηριζόταν μόνο στην ανεξάρτητη . Τρεις μήνες όμως μετά το κίνημα του Πλαστήρα έγινε απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου. Το γεγονός αυτό όξυνε τα πνεύματα και ο φανατισμός και στα δύο στρατόπεδα έφτασε στο αποκορύφωμα με την βενιζελικών αξιωματικών.

Το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1935 έδωσε τέλος στην αβασίλευτη δημοκρατία με ποσοστό 97,6%, προϊόν πρωτόγνωρης νοθείας και τρομοκρατίας. Μετά την άφιξη του , το καθεστώς του αποσύρθηκε από την εξουσία. Ο Γεώργιος Β΄, έχοντας την υποστήριξη των βασιλικών αξιωματικών ακολούθησε προσωπική πολιτική. Διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και προκήρυξε εκλογές για τις 26 Ιανουαρίου .