Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ΄ ΓΕΛ
Κωδικός : 1262010221
1262010221 - ΜΑΡΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥ
Περιγραφή Μαθήματος
ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ
3. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821. Ένα μήνυμα ελευθερίας για την Ευρώπη. Οι υποενότητες: Ο χαρακτήρας της Ελληνικής Επανάστασης. Οργάνωση και έκρηξη της επανάστασης. Η πολιτική συγκρότηση των Ελλήνων. Η έκβαση της Επανάστασης.
Ο χαρακτήρας της Ελληνικής Επανάστασης
Η επανάσταση των Ελλήνων το 1821 εξασφάλισε στο έθνος, ύστερα από πολλούς αιώνες υποταγής την ανεξαρτησία. Ήταν εθνικό κίνημα, συγγενές με εθνικά κινήματα που εκδηλώθηκαν την ίδια εποχή στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Βόρεια Αμερική.
Η Ελληνική Εθνική Παλιγγενεσία ήταν πολιτικό κίνημα, που αποσκοπούσε :
- στην απελευθέρωση του έθνους
- στη συγκρότηση ανεξάρτητου εθνικού κράτους
- στη σύσταση αντιπροσωπευτικής και ευνομούμενης πολιτείας.
Οργάνωση και έκρηξη της επανάστασης
Η Φιλική Εταιρεία, μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό της Ρωσίας, ανέλαβε την οργάνωση και την πρόκληση της Επανάστασης.
Ιδρυτές : Εμμανουήλ Ξάνθος - Νικόλαος Σκουφάς - Αθανάσιος Τσακάλωφ
Σημαντικά στελέχη : Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος - Παναγιώτης Σέκερης
Στόχοι της Φιλικής Εταιρείας :
- να προκληθεί γενική επανάσταση των Ελλήνων για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους Οθωμανούς Τούρκους,
- να κατηχηθούν στην Εταιρεία όσο το δυνατόν περισσότεροι σημαίνοντες Έλληνες,
- να ανατεθεί η ηγεσία του Αγώνα στον Ιωάννη Καποδίστρια, υπουργό Εξωτερικών τότε της Ρωσίας.
Από τους τρεις στόχους οι ηγέτες της Εταιρείας μόνο τον πρώτο πέτυχαν αυτοί και άλλα στελέχη της κατήχησαν πλήθος Ελλήνων.
Η ηγεσία της Εταιρείας δόθηκε, στις αρχές του 1820, στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, γόνο επιφανούς οικογένειας Φαναριωτών στην υπηρεσία τότε του Ρώσου τσάρου, Αλέξανδρου του Α'.
Το Φεβρουάριο του 1821 ξέσπασε η Επανάσταση στης Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Η Επανάσταση εκεί απέτυχε.
Ακολούθησαν επαναστατικές εστίες σε πολλά μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η πολιτική συγκρότηση των Ελλήνων
Στην Πελοπόννησο, στη Στερεά Ελλάδα και στα νησιά του Αιγαίου, είχαν σχηματιστεί τοπικά επαναστατικά συμβούλια υπό τον άμεσο έλεγχο των τοπικών αρχόντων, των παλαιών προεστών ή καπετάνιων, των Φαναριωτών και των ιεραρχών.
Από τα συμβούλια αυτά προήλθαν οι αντιπρόσωποι στις τρεις πρώτες τοπικές γερουσίες :
στην «Πελοποννησιακή Γερουσία»,
τον «Άρειο Πάγο» της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας και
τη «Γερουσία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος».
Το ελληνικό κράτος προέκυψε :
- από το σκληρό πόλεμο των Ελλήνων εναντίον των Οθωμανών Τούρκων
- από το συγκερασμό των επιδιώξεων των τριών μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης, οι οποίες ανάλαβαν «εγγυήτριες» δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία) της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και του μοναρχικού καθεστώτος της χώρας
Ανατολικό Ζήτημα ονομάζεται το διεθνές ζήτημα που προκλήθηκε από τη βαθμιαία υποχώρηση της ισχύος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την πλήρωση του κενού που προέκυψε από αυτή την υποχώρηση στην Εγγύς Ανατολή και ιδίως στη Χερσόνησο του Αίμου.
Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος (Οκτώβριος 1912 - Μάιος 1913)
ΕΝΑΡΞΗ : Οκτώβριος του 1912
ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ : Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βουγλαρία
ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ : Οθωμανική αυτοκρατορία
ΑΦΟΡΜΗ : Η άρνηση της Πύλης στην αξίωση του Μαυροβουνίου να εξασφαλίσει ευνοϊκή συνοριακή ρύθμιση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : Ο αιφνιδιασμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και
των Μ. Δυνάμεων από το συνασπισμό των τεσσάρων χωρών και τις
συνεχείς νίκες, οδηγούν στην οριστική απελευθέρωση του μεγαλύτερου τμήματος της Ευρωπαϊκής Τουρκίας.
Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου
Ο Α΄ Βαλκανικός πόλεμος λήγει με την υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου στις 17/30 Μαΐου 1913.
Η Συνθήκη Ειρήνης του Λονδίνου προέβλεπε :
- την εκχώρηση όλων των κτήσεων του σουλτάνου στα δυτικά της γραμμής Αίνου-Μηδείας, εκτός της Αλβανίας, στους συμμάχους ηγεμόνες της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου.
- την παραίτηση του σουλτάνου από τα δικαιώματά του στην Κρήτη.
- οι έξι μεγάλες δυνάμεις να αναλάβουν να ορίσουν τα σύνορα της Αλβανίας και να καθορίσουν το μέλλον των νήσων του Αιγαίου.
Μειονεκτήματα :
- ασάφεια ως προς την κατανομή των εδαφών μεταξύ των συμμάχων
- ασάφεια για την τύχη των Δωδεκανήσων, τα οποία είχαν καταλάβει οι
Ιταλοί κατά τη διάρκεια του Ιταλοτουρκικού πολέμου (1911-1912)
Β΄ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (Ιούνιος-Ιούλιος 1913)
ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ : Βουγλαρία
ΑΙΤΙΑ :
- Οι ασάφειες της συνθήκης ειρήνης του Λονδίνου του 1913 αλλά και
- η αδιαλλαξία της Βουλγαρίας, η οποία αρνιόταν κάθε συζήτηση για
μείωση των εδαφικών διεκδικήσεών της.
Συνάπτεται δεκαετής μυστική ελληνοσερβική συμμαχία
Αφορμή: επεισόδια μεταξύ των Βουλγάρων από τη μια (Νιγρίτα) και
των Ελλήνων και των Σέρβων από την άλλη (στη Γευγελή).
Οι βουλγαρικές δυνάμεις ηττήθηκαν σε όλα τα πεδία των μαχών, ενώ η
Ρουμανία και η Τουρκία βρήκαν την ευκαιρία να καταλάβουν εδάφη της
Βουλγαρίας.
Συνθήκη του Βουκουρεστίου 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1913
- Η Ελλάδα πήρε την Καβάλα
- Η Σερβία και η Ρουμανία πήραν τις περιοχές που είχαν κατακτήσει στο Β΄ Βαλκανικό.
- Η Ελλάδα αναγνώρισε θρησκευτικά και εκπαιδευτικά προνόμια στους Βλάχους της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ
- Εδαφικά: Η Ελλάδα πήρε νέες περιοχές (Νέες Χώρες): Ήπειρος, Μακεδονία, Κρήτη & νησιά του Αιγαίου (πλην των Δωδεκανήσων).
- Οικονομικά: Τα νέα εδάφη ήταν εύφορα και η αγορά διευρύνθηκε.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ
- Διάσπαση της εθνικής ομοιογένειας
- Νέα περιπλοκή του αγροτικού ζητήματος (υπήρξαν προβλήματα στη διανομή της μεγάλης ιδιοκτησίας σε Μακεδονία και Ήπειρο.)
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
Όλες...- - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -