Μάθημα : ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Ορισμός

Με τον όρο Νέα Αθηναϊκή Σχολή αναφέρεται το σύνολο των ποιητών που εμφανίστηκαν στη νεοελληνική λογοτεχνία μετά το 1880, με προεξάρχουσα μορφή τον Κωστή Παλαμά.

Κατηγορία

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες

URL

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες

Σχόλια

Ο όρος χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή προς την Α΄ Αθηναϊκή Σχολή. Αντ' αυτού συχνά χρησιμοποιείται και ο όρος Γενιά του 1880, επειδή τα πρώτα ανανεωτικά έργα εμφανίστηκαν το 1880. Οι ποιητές της γενιάς αυτής, ήταν νέοι ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο.

Οι κυριώτεροι εκπρόσωποι

Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές (π. 1919)

Στα δεξιά της σύνθεσης απεικονίζεται ο Α. Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι Γεώργιος Στρατήγης, Γεώργιος Δροσίνης, Ιωάννης Πολέμης, Κωστής Παλαμάς, Γεώργιος Σουρής και Αριστομένης Προβελέγγιος.

Οι ποιητές που πρωταγωνίστησαν στην εμφάνιση της γενιάς του 1880 ξεκίνησαν από τα ανανεωτικά έντυπα όπως ο Ραμπαγάς και το Μη χάνεσαι, όπου έγραφαν ποιήματα σατιρικά ή εμπνευσμένα από καθημερινά θέματα. Εκτός από τους Παλαμά, Δροσίνη και Καμπά που αναφέρθηκαν προηγουμένως, τότε εμφανίστηκαν και άλλοι ποιητές όπως ο Γεώργιος Σουρής και ο Ιωάννης Πολέμης. Από αυτούς ουσιαστική εξέλιξη στην ποιητική του τέχνη παρουσίασε μόνο ο Παλαμάς. Ο Καμπάς εγκατέλειψε αμέσως την ποίηση, ενώ από τους υπόλοιπους, ο Σουρής ακολούθησε τον δρόμο της σάτιρας ενώ οι άλλοι παρέμειναν στο ίδιο ποιητικό επίπεδο, χωρίς ιδιαίτερη εξέλιξη ή ανανέωση της τεχνικής τους. Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '80 και μέσα στην δεκαετία του '90 παρουσιάστηκαν νέοι ποιητές όπως ο Κώστας Κρυστάλλης, ο Αλέξανδρος Πάλλης, ο Αργύρης Εφταλιώτης και ο Ιωάννης Γρυπάρης. Στο τέλος του αιώνα έγινε μια νέα απόπειρα ανανέωσης της ποίησης από τον κύκλο των περιοδικών Η Τέχνη και Ο Διόνυσος. Οι ποιητές που ξεκίνησαν από τον κύκλο των περιοδικών αυτών ακολούθησαν κυρίως το ρεύμα του συμβολισμού και άσκησαν κριτική ακόμα και σε αξίες που είχαν καθιερωθεί τις προηγούμενες δεκαετίες, όπως τον Ψυχάρη ή την ηθογραφία. Οι σημαντικότεροι ποιητές του κύκλου αυτού είναι οι Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, Λάμπρος Πορφύρας, εκπρόσωποι του συμβολισμού, και ο Μιλτιάδης Μαλακάσης, που ακολούθησε δικούς του εκφραστικούς τρόπους χωρίς να εντάσσεται σε κάποιο ρεύμα. 

Χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της σχολής

• • Καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στην ποίηση
  • Εγκατάλειψη στόμφου, ρητορείας
  • Επιλογή θεμάτων οικείων, κοντινών, καθημερινών
  • Επιμελημένη μορφή στίχου
  • Συχνό το σονέτο
  • Επίδραση λαογραφίας
  • Κάποιοι επηρεάστηκαν από το ρεύμα του Συμβολισμού (Παλαμάς, Γρυπάρης, Χατζόπουλος, Πορφύρας)