Μάθημα : 17η ΝΟΕΜΒΡΗ 1973
Κωδικός : 0501846270
Αφιέρωμα στην επέτειο του Πολυτεχνείου (ανοίγετε με κλικ εδώ για να βρείτε το παρακάτω υλικό)
- Χρονικό - Αφήγηση των γεγονότων με ποιητικές παρεμβολές
- Φωτογραφικό υλικό
- Ποιήματα
- Βίντεο
- Τραγούδια
- Πληροφορίες
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες, καλωσορίσατε, στην ηλεκτρονική τάξη «17η Νοέμβρη 1973»,
αφιερωμένη στην Επέτειο του Πολυτεχνείου, για να τιμήσουμε τη νίκη της Δημοκρατίας!
Ελπίζουμε να γνωρίσετε, να κατανοήσετε, να συναισθανθείτε, ίσως, ακόμα και να συγκινηθείτε
μέσα από την παρουσίαση του υλικού ...
Ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη ''Στο παιδί μου"
Στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Και του μιλούσανε για Δράκους και για το πιστό σκυλί
Για τα ταξίδια της Πεντάμορφης και για τον άγριο λύκο
Μα στο παιδί μου δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
Τώρα, τα βράδια, κάθομαι και του μιλώ
Λέω το σκύλο σκύλο, το λύκο λύκο, το σκοτάδι σκοτάδι,
Του δείχνω με το χέρι τους κακούς, του μαθαίνω
Oνόματα σαν προσευχές, του τραγουδώ τους νεκρούς μας.
Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Μ. Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα, Πλειάς
Χρονικό-Αφήγηση των γεγονότων με ποιητικές παρεμβολές
Τα γεγονότα αναφέρονται στην περίοδο πριν από τη Δικτατορία, στην κατάλυση της Δημοκρατίας, στην εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Επιμέλεια Χρονικού : Άννα Μακρυγιάννη
Πρόσωπα και γεγονότα αποτυπωμένα σε φωτογραφίες πριν από την Δικτατορία
Ακολουθούν φωτογραφίες, βίντεο, τραγούδια, ποιήματα και σύνδεσμοι με πληροφορίες, από την Δικτατορία έως και μετά το Πολυτεχνείο με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Έλληνας φοιτητής, στην Ιταλία, που αυτοπυρπολήθηκε το 1970, δηλώνοντας, έτσι, την διαμαρτυρία του στην παγκόσμια κοινή γνώμη που δεν έκανε τίποτα για να φύγει η δικτατορία από την Ελλάδα
Η μουσική του συνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη πλαισίωσε την ταινία του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη «Πέτρινα Χρόνια». Η ταινία προβλήθηκε το 1985 και είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα.
Από τα «Τραγούδια του Ανδρέα», έργο αφιερωμένο (1968) στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη
Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα, στα βασανιστήρια που υποβάλλονταν ο μουσικοσυνθέτης, που τον είχαν τοποθετήσει σε κελί κοντά σε χώρους βασανισμού, και ο ίδιος ο Αντρέας Λεντάκης στο κτήριο της Ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας.
Οι στίχοι του τραγουδιού «Μαλαματένια Λόγια»γράφτηκαν από τον ποιητή Μάνο Ελευθερίου κατά τη διάρκεια της Χούντας και υπέστησαν λογοκρισία. Πρόκειται για μία αφήγηση από την περίοδο της Κατοχής έως και την επταετία της Χούντας. Ενώ μερικοί στίχοι παραποιήθηκαν, όπως για παράδειγμα αντί του «κι όχι να ζεις μ' αυτή τη συμμορία» έχουμε «κομπανία» και αντί του «και ξημερώνοντας Παρασκευή» έχουμε «μέρα κακή». Παρασκευή έγινε το πραξικόπημα, ενώ Παρασκευή δολοφονήθηκε και ο Γρηγόρης Λαμπράκης
Υποστηρίζεται επίσης ότι κάποιοι στίχοι του ποιήματος αναφέρονται στον Γιώργο Σεφέρη και στο ποίημα Ελένη.
Το «ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέβρη» είναι μια συλλογή ποιημάτων, που αναφέρονται στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Τα 16 ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν μέσα στην καρδιά των γεγονότων,από τον λογοτέχνη, δημοσιογράφο και αγωνιστή της εθνικής αντίστασης Δημήτρη Ραβάνη-Ρεντή, ο οποίος ήταν παρών στα 48 του χρόνια στο πλευρό των φοιτητών. Να προσεχτεί ότι ο ποιητής θέλησε να χρησιμοποιήσει στον τίτλο τον "προφορικό" τύπο Νοέβρης και όχι Νοέμβρης.
«Ένα παιδί αφηγείται»
(…)
Μα, ναι… Ήμουνα ΕΚΕΙ.
Τι να σας πω;
Δυο χιλιάδες; Τρεις χιλιάδες;
κι άσε τους έξω…
Όχι, το αίμα δεν είναι δικό μου.
Βέβαια, ήμουνα ΕΚΕΙ
απ’ την Τετάρτη… ή την Τρίτη;
Στα κάγκελα δεμένα χέρια, πρόσωπα, πλακάτ,
με το φορείο φέραν μια κοπέλα.
Όχι, δεν ξέρω πόσων χρονών.
Όχι, δε φαινότανε το πρόσωπό της.
Όχι, σας λέω, το αίμα δεν είναι δικό μου…
Τι σας έλεγα; Για την κοπέλα.
Όχι, δεν ξέρω πώς τη λένε.
(…)
Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής
«Ορόσημα»
Σταματήσαμε την πορεία
να θάψουμε ένα νεκρό.
Βάλαμε κι ένα σταυρό.
Ύστερα κι άλλον.
Και πιο πέρα.
Και παρακάτω.
Κι άλλο σταυρό.
Έτσι, μας είπαν,
θα βρούνε το δρόμο
εκείνοι που έρχονται.
Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής
Το Προσκύνημα, από το θεατρικό έργο «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, με μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και απόδοση Νίκου Δημητράτου
Στο Διομήδη Κομνηνό
"Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο
Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με
βεβαρυμένον παρελθόν".
Εφημερίδες - από επίσημη ανακοίνωση
Βεβαίως,
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.
Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,
δέκα χρονών, ξυπόλυτος,
με μια φέτα ψώμι στην τσέπη,
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.
Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι:
ψωμί - παιδεία - ελευθερία.
Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής
Μικρός τύμβος (Πολυτεχνείο)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
Νικηφόρος Βρεττάκος
ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Οι φοιτητές
Κράτησαν με τις πράξεις τους όρθια τη συνείδησή τους !
Νίκησαν με την ιδέα της Ελευθερίας τη βία!
Μπόλιασαν στις καρδιές των Ελλήνων τις αξίες που συνθέτουν την Τιμή του Ανθρώπου!
Αγωνίστηκαν για Ψωμί - Παιδεία – Ελευθερία – Ειρήνη και Δημοκρατία!
Αναπτέρωσαν τις ελπίδες των κατατρεγμένων!
Ξύπνησαν τις συνειδήσεις των αδιάφορων ανθρώπων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο!
Τραγούδησαν τα ιδανικά τους και μελοποίησαν τα όνειρά τους!
Πέρασαν τα τραγικά σύνορα της ζωής προς τον θάνατο με άφταστη Αξιοπρέπεια και περηφάνια!
Ράγισαν τις καρδιές των Ελλήνων!
Γκρέμισαν το κάστρο της τυραννίας!