Μάθημα : Λατινικά Γ΄Λυκείου

Κωδικός : 0544005323

Λατινικά Γ΄Λυκείου

0544005323  -  ΕΛΕΝΗ ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Ενότητες - Μάθημα ΧΧΧΙ- Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΑΛΟ

Μάθημα ΧΧΧΙ- Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΑΛΟ

Μάθημα XXX- Ο ΛΙΚΙΝΙΟΣ ΜΟΥΡΗΝΑ... Μάθημα XXXVI- MIA ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΩΡ...
 

 

Ρωμαίοι και Έλληνες ιστορικοί εντόπισαν τη σιδερένια πειθαρχία του ρωμαϊκού στρατού ως μία από τις βασικές αιτίες της αποτελεσματικότητάς του, και ως θεμελιώδη παράγοντα για τη δημιουργία της αυτοκρατορίας. Ενδεικτικό στοιχείο της πειθαρχίας είναι το γεγονός ότι, όπως παρατηρεί ο Σαλλούστιος, στους πρώτους αιώνες της Ρώμης ήταν συχνότερη η τιμωρία για συμμετοχή στη μάχη αντίθετα με τις διαταγές, παρά για εγκατάλειψη θέσης και υποχώρηση. Σχετικό είναι και το κείμενο που ακολουθεί: Ο ύπατος Τίτος Μάνλιος στη διάρκεια του Λατινικού πολέμου τιμώρησε το γιο του με θάνατο, γιατί, παρά τη ρητή διαταγή του, μονομάχησε με τον αρχηγό των αντιπάλων και τον σκότωσε, τρέποντας το εχθρικό στράτευμα σε φυγή!

 

Bello Latino

Τ. Manlius consul

natus

nobili genere

praefuit

exercitui Romanorum.

Is cum aliquando

abiret castris,

edixit

ut abstinerent omnes pugna.

Sed post paulo

filius eius

praeterequitavit

castra

hostium

et a duce hostium

his verbis lacessitus est

proelio:

«Congrediamur,

ut cernatur

eventu singularis proelii,

quanto Latinus miles

antecellat Romano

virtute». Tum adulescens,

confisus

viribus suis

et permotus

cupiditate pugnandi,

iniussu consulis

ruit in certamen;

et fortior hoste,

transfixit eum hasta

et spoliavit armis.

Statim hostes

petiverunt salutem fuga.

Sed consul,

cum revertisset in castra,

adulescentem,

opera cuius

hostes fugati erant,

multavit morte.

Στη διάρκεια του Λατινικού πολέμου

ο Τίτος Μάνλιος, ο ύπατος,

καταγόμενος

από αριστοκρατική γενιά,

είχε την αρχηγία

του στρατού των Ρωμαίων.

Αυτός, όταν κάποτε

έφευγε από το στρατόπεδο,

διέταξε

να απέχουν όλοι από τη μάχη.

Αλλά μετά από λίγο

ο γιος του

πέρασε έφιππος μπροστά

από το στρατόπεδο

των εχθρών

και από τον αρχηγό των εχθρών

με αυτά τα λόγια προκλήθηκε

σε μάχη:

«Ας μονομαχήσουμε,

για να κριθεί

από την έκβαση της μονομαχίας,

πόσο ο Λατίνος στρατιώτης

ξεπερνά τον Ρωμαίο (στρατιώτη)

στην ανδρεία».  Τότε ο νέος,

επειδή είχε εμπιστοσύνη

στις δυνάμεις του

και επειδή παρακινήθηκε

από την επιθυμία της μάχης,

παρά τη διαταγή του υπάτου

όρμησε στον αγώνα·

και γενναιότερος από τον εχθρό,

τον διαπέρασε με το δόρυ

και τον γύμνωσε από τα όπλα του.

Αμέσως οι εχθροί

ζήτησαν τη σωτηρία στη φυγή.

Αλλά ο ύπατος,

όταν επέστρεψε στο στρατόπεδο,

τον νεαρό,

με την πράξη του οποίου

είχαν τραπεί σε φυγή οι εχθροί,

τιμώρησε σε θάνατο.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ TΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ



ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

A΄ κλίση
pugna -ae: θηλυκό
hasta -ae: θηλυκό
fuga -ae: θηλυκό
opera -ae: θηλυκό


Β΄ κλίση
bellum -i: ουδέτερο
Manlius -ii/i: αρσενικό (δεν έχει πληθυντικό)
Romanus -i: αρσενικό
castrum -i: ουδέτερο (το φρούριο)/castra -orum (το στρατόπεδο)
verbum -i: ουδέτερο
filius -ii/i: αρσενικό
proelium -ii/i: ουδέτερο
arma -orum: ουδέτερο (δεν έχει ενικό)


Γ΄ κλίση
consul -is: αρσενικό
genus -eris: ουδέτερο
hostis -is: αρσενικό
dux -cis: αρσενικό
miles -itis: αρσενικό
virtus -utis: θηλυκό
adulescens -ntis: αρσενικό/ θηλυκό(εδώ αρσενικό)
vis: θηλυκό (στον ενικό έχει μόνο τις πτώσεις: Ονομ: vis, Aιτ: vim, Αφ: vi)
cupiditas -atis: θηλυκό
certamen -inis: ουδέτερο
salus -utis: θηλυκό
mors -rtis: θηλυκό


Δ΄ κλίση
exercitus -us: αρσενικό
iniussus -us: αρσενικό (εύχρηστο μόνο στην αφαιρετική ενικού)
eventus -us: αρσενικό


ΕΠΙΘΕΤΑ

Β΄ κλίση
Latinus, -a, -um (δεν σχηματίζει παραθετικά)
paulus, -a, -um (δεν σχηματίζει παραθετικά)
Romanus, -a, -um (δεν σχηματίζει παραθετικά)


Γ΄ κλίση
οmnis, -is, -e (δεν σχηματίζει παραθετικά)
singularis, -is, -e (δεν σχηματίζει παραθετικά)
nobilis, -is, -e (Συγκριτικός: nobilior, -ior, -ius, Υπερθετικός: nobilissimus, -a, -um)
fortis, -is, -e (Συγκριτικός: fortior, -ior, -ius, Υπερθετικός: fortissimus, -a, -um )


ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

is, ea, id (δεικτική-επαναληπτική)
hic, haec, hoc (δεικτική)
quantus, -a, -um (ερωτηματική)
suus, sua, suum (κτητική ως αυτοπαθητική)qui, quae, quod (αναφορική)

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ

 

aliquando (χρονικό)
post (χρονικό)
tum (χρονικό)
statim (χρονικό)



ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ

 

a(b) (+ κυρίως αφαιρετική)
in (+ αιτιατική)



ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

 

cum (χρονικός, ιστορικός ή διηγηματικός)
ut (βουλητικός, τελικός)
et (συμπλεκτικός)
sed (αντιθετικός)

Αρχικοί Χρόνοι Ρημάτων

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ   ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ  ΣΟΥΠΙΝΟ  ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ       ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ

fugo                  fugavi                         fugatum                     fugare

multo                multavi                      multatum                   multare

praeterequito   praeterequitavi        praeterequitatum      praeterequitare

pugno               pugnavi                     pugnatum                  pugnare

spolio                spoliavi                      spoliatum                   spoliare

B’ ΣΥΖΥΓΙΑ

abstineo            abstinui                      abstentum                  abstinere

permoveo         permovi                      permotum                  permovere

Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ

antecello           –                                  –                                antecellere            ελλειπτ.

cerno                 crevi                           cretum                      cernere                        (μτχ. μέλλ. conspectum)

edico                 edixi                           edictum                      edicere

lacesso            lacessivi                     lacessitum                  lacessere

peto                  peti(v)i                         petitum                      petere

ruo                    rui                                 rutum                         ruere

transfigo           transfixi                      transfixum                 transfigere

congredior       congressus sum         –                                  congredi                αποθ.

nascor              natus sum                  (nasciturus)               nasci                      αποθ.

confido             confisus sum              –                                  confidere           ημιαποθ.

revertor            reversus sum / reverti       –                             reverti        ημιαποθ.

Δ’ ΣΥΖΥΓΙΑ

abeo                  abi(v)i                         abitum                       abire                      ανώμ.

praesum           praefui                       –                                  praeesse                Σύνθετο του sum
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ



Bello Latino T. Manlius consul nobili genere natus exercitui Romanorum praefuit. Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
praefuit: ρήμα.
T. Manlius: υποκείμενο ρήματος.
consul: ομοιόπτωτος προσδιορισμός,παράθεση στο T. Manlius.
natus: ουσιαστικοποιημένη επιθετική μετοχή, ως παράθεση στο υποκείμενο του ρήματος T. Manlius. Δηλώνει το προτερόχρονο στο παρελθόν. Ανάλυση: qui natus erat (est)
genere: απλή κυρίως αφαιρετική της καταγωγής στο natus.
nobili: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδιορισμός στο genere.
exercitui: αντικείμενο ρήματος σε δοτική λόγω του prae-.
Romanorum: γενική κτητική στο exercitui.
bello: απλή τοπική αφαιρετική του χρόνου (εκφράζει το πότε) στο praefuit. Ο χρόνος εκφέρεται απρόθετα γιατί συνοδεύεται από επιθετικό προσδιορισμό.
Latino: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδιορισμός στο Bello.


Is… edixit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
edixit: ρήμα.
is: υποκείμενο ρήματος.
ut omnes pugna abstinerent: η βουλητική πρόταση ως αντικείμενο του ρήματος.


ut omnes pugna abstinerent: Δευτερεύουσα ονοματική, βουλητική πρόταση, ως αντικείμενο στο ρήμα edixit˙ εισάγεται με τον βουλητικό σύνδεσμο ut, γιατί είναι καταφατική, εκφέρεται με υποτακτική, γιατί το περιεχόμενό της είναι κάτι το επιθυμητό και συγκεκριμένα με υποτακτική παρατατικού (abstinerent), γιατί εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου (edixit) και αναφέρεται στο παρελθόν (ιδιόμορφη ακολουθία χρόνων: η βούληση είναι δηλ. ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή, συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση, και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής της).
abstinerent: ρήμα.
omnes: υποκείμενο ρήματος.
pugna: απλή κυρίως αφαιρετική της απομάκρυνσης/χωρισμού από το ρήμα abstinerent.


cum aliquando castris abiret: δευτερεύουσα επιρρηματική, χρονική πρόταση, λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα της κύριας πρότασης˙ εισάγεται με τον ιστορικό/διηγηματικό σύνδεσμο cum, που αναφέρεται σε διηγήσεις του παρελθόντος, υπογραμμίζει τη βαθύτερη σχέση δευτερεύουσας και κύριας και δημιουργεί μια σχέση αιτίου και αιτιατού ανάμεσά τους˙ είναι φανερός εδώ ο ρόλος του υποκειμενικού στοιχείου της υποτακτικής˙ εκφέρεται με υποτακτική παρατατικού (abiret), γιατί εξαρτάται από το ρήμα ιστορικού χρόνου (edixit), και εκφράζει το σύγχρονο στο παρελθόν.
abiret: ρήμα.
(is): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
castris: απλή κυρίως αφαιρετική της απομάκρυνσης/χωρισμού από το ρήμα abiret.
aliquando: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο abiret.


Sed paulo post filius eius castra hostium praeterequitavit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
praeterequitavit: ρήμα.
filius: υποκείμενο ρήματος.
eius: γενική κτητική στο filius (κτήση χωρίς αυτοπάθεια).
castra: αντικείμενο ρήματος.
hostium: γενική κτητική στο castra.
post: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο praeterequitavit.
paulo: απλή οργανική αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς στο post (που έχει παραθετική σημασία).


et a duce hostium his verbis proelio lacessitus est: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
lacessitus est: ρήμα.
(filius): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
proelio: αντικείμενο σε δοτική ως έμμεσο αντικείμενο στο lacessitus est.
a duce: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου στο lacessitus est (εμπρόθετο γιατί είναι έμψυχο).
hostium: γενική αντικειμενική (ή κτητική) στο duce.
verbis: αφαιρετική οργανική του τρόπου στο lacessitus est.
his: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδιορισμός στο verbis.


Congrediamur: Κύρια πρόταση επιθυμίας που εκφέρεται με προτρεπτική υποτακτική.
congrediamur: ρήμα.
(nos): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.


ut singularis proelii eventu cernatur: δευτερεύουσα επιρρηματική, τελική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο περιεχόμενο της κύριας πρότασης με ρήμα το congrediamur . Εισάγεται με τον τελικό σύνδεσμο υt επειδή είναι καταφατική˙ εκφέρεται με υποτακτική, γιατί το περιεχόμενό της είναι κάτι το επιθυμητό, και συγκεκριμένα με υποτακτική ενεστώτα (cernatur), γιατί εξαρτάται από ρήμα αρκτικού χρόνου (congrediamur) και αναφέρεται στο παρόν (ιδιόμορφη ακολουθία χρόνων: ο σκοπός είναι δηλ. ιδωμένος τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή, συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση, και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησής του).
cernatur: ρήμα.
quanto miles Latinus Romano virtute antecellat: υποκείμενο η δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική πρόταση.
eventu: κυρίως αφαιρετική που δηλώνει σημείο εκκίνησης για εκτίμηση, κρίση στο cernatur.
proelii: γενική υποκειμενική στο eventu.
singularis: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδιορισμός στο proelii.


quanto miles Latinus Romano virtute antecellat: δευτερεύουσα ουσιαστική πλάγια ερωτηματική πρόταση, μερικής αγνοίας, ως υποκείμενο στο cernatur˙ εισάγεται με την ερωτηματική αντωνυμία quantο˙ εκφέρεται με υποτακτική, γιατί η εξάρτηση δίνει υποκειμενική χροιά στο περιεχόμενο της πρότασης και συγκεκριμένα με υποτακτική ενεστώτα (antecellat), γιατί εξαρτάται από αρκτικό χρόνο (cernatur) και εκφράζει το σύγχρονο στο παρόν.
antecellat: ρήμα.
miles: υποκείμενο ρήματος.
Latinus: ομοιόπτωτος, επιθετικός προσδιορισμός στο miles.
Romano: ουσιαστικοποιημένο επίθετο ως αντικείμενο ρήματος σε δοτική ή επιθετικός προσδιορισμός στο ενν. αντικείμενο militi.
virtute: οργανική αφαιρετική της αναφοράς στο antecellat (ως ρήμα διαφοράς, υπεροχής, σύγκρισης)..
quanto: οργανική αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς στο antecellat (ως ρήμα διαφοράς, υπεροχής, σύγκρισης).


Tum adulescens, viribus suis confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in certamen ruit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
ruit: ρήμα.
adulescens: υποκείμενο ρήματος.
in certamen: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού στο ruit.
iniussu: οργανική αφαιρετική του εσωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο ruit.
consulis: γενική υποκειμενική στο iniussu.
confisus et permotus: αιτιολογικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος adulescens. Δηλώνουν το προτερόχρονο στο παρελθόν. Ανάλυση: quod adulescens confisus erat (est)/ permotus erat (est)(αντικειμενική αιτιολογία)// quod adulescens confisus esset/ permotus esset (υποκειμενική αιτιολογία) //cum adulescens confisus esset/ permotus esset (αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας)
viribus:αφαιρετική οργανική του μέσου από τη μετοχή confisus.
suis: ομοιόπτωτος,επιθετικός προσδιορισμός στο viribus (άμεση αυτοπάθεια).
cupiditate:οργανική αφαιρετική του εσωτερικού αναγκαστικού αιτίου στο permotus.
pugnandi: γενική γερουνδίου ως συμπλήρωμα (αντικειμενική) στο cupiditate.
tum: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα ruit.


et fortior hoste, hasta eum transfixit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
transfixit: ρήμα.
(adulescens): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
eum: αντικείμενο ρήματος.
hasta: οργανική αφαιρετική του οργάνου στο transfixit.
fortior: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο εννοούμενο υποκείμενο adulescens λόγω του ρήματος δράσης transfixit.
hoste: απλή κυρίως αφαιρετική συγκριτική στο fortior, (β΄ όρος σύγκρισης, α΄ όρος: adulescens).


et armis spoliavit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
spoliavit: ρήμα.
(adulescens): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
(eum): εννοούμενο άμεσο αντικείμενο ρήματος.
armis: απλή κυρίως αφαιρετική της απομάκρυνσης/ χωρισμού στο ρήμα.


Statim hostes fuga salutem petiverunt: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
petiverunt: ρήμα.
hostes: υποκείμενο ρήματος.
salutem: αντικείμενο ρήματος.
fuga: αφαιρετική οργανική του τρόπου στο petiverunt.
statim: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο petiverunt.


Sed consul, […] adulescentem, […] morte multavit: Κύρια πρόταση κρίσεως που εκφέρεται με οριστική και δηλώνει πραγματικό γεγονός.
multavit: ρήμα.
consul: υποκείμενο ρήματος.
adulescentem: αντικείμενο ρήματος.
morte: απλή οργανική αφαιρετική της ποινής στο multavit.


cum in castra revertisset: δευτερεύουσα επιρρηματική, χρονική πρόταση˙ λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο περιεχόμενο της κύριας πρότασης˙ εισάγεται με τον ιστορικό/διηγηματικό σύνδεσμο cum, που αναφέρεται σε διηγήσεις του παρελθόντος, υπογραμμίζει τη βαθύτερη σχέση δευτερεύουσας και κύριας και δημιουργεί μια σχέση αιτίου και αιτιατού ανάμεσά τους˙ είναι φανερός εδώ ο ρόλος του υποκειμενικού στοιχείου της υποτακτικής˙ εκφέρεται με υποτακτική υπερσυντελίκου (revertisset), γιατί εξαρτάται από το ρήμα της κύριας που είναι ιστορικός χρόνος (multavit) και εκφράζει το προτερόχρονο στο παρελθόν.
revertisset: ρήμα.
(consul): εννοούμενο υποκείμενο ρήματος.
in castra: εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο στο revertisset.


cuius opera hostes fugati erant: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική πρόταση στο adulescentem, εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία cuius, εκφέρεται με οριστική (fugati erant) και δηλώνει το πραγματικό γεγονός. Σε σχέση με την κύρια δηλώνει το προτερόχρονο.
fugati erant: ρήμα.
hostes: υποκείμενο ρήματος.
opera: αφαιρετική οργανική του μέσου στο fugati errant.
cuius: γενική υποκειμενική (προσώπου) στο opera.

        Ετυμολογία

  • congredior: πρβλ. κογκρέσο (= συνέλευση)· e-gredior
  • cerno ≃ κρίνω (ανακρίνω, απόκριση, έγκριτος, έκκριση, επικριτικός, πρόκριτος, υποκριτής)
  • antecello: *-cello πρβλ. collis, κολωνός, Κολωνάκι
  • pugno < pugna: πυγμή· πρβλ. μπουνιά (πύξ, πυγμαχία, πυγμαίος, Πυγμαλίων)
  • peto: πετ-ώ, πί-πτ-ω < *πι-πετ-ω (πέταγμα, πετεινός, ποταμός, πτηνό, πτήση, πτώση, πτώμα)
  • fugo < fugio· fuga ≃ φυγή (φευγαλέος, αποφεύγω, προσφυγή, αναπόφευκτος)
  • castra & castrum > κάστρο
  • opera: πρβλ. όπερα, οπερέτα
  • permoveo (per + moveo): πρβλ. μοτίβο μοτέρ, μοτοποδήλατο, μοτοσικλέτα
  1. Να μεταφερθούν οι παρακάτω τύποι στις πτώσεις που ζητούνται για τον καθένα:

    nobili: ονομαστική ενικού στο γένος που βρίσκεται.
    exercitui: ονομαστική πληθυντικού.
    omnes: αιτιατική πληθυντικού.
    hostium: γενική ενικού.
    his: στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού.
    viribus: αφαιρετική ενικού.
    certamen: αιτιατική ενικού.
    fortior: ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου γένους.
    cuius: γενική πληθυντικού στο γένος που βρίσκεται.
    mortem: αιτιατική πληθυντικού.

 

  1. Να μεταφερθούν οι παρακάτω ρηματικοί τύποι στον τύπο που σας ζητείται για τον καθένα, στη φωνή που βρίσκονται (Να ληφθεί υπ’ όψιν το υποκείμενο όπου χρειάζεται):

    praefuit: γ΄ ενικό υποτακτικής παρατατικού.
    edixit: β΄ ενικό προστακτικής ενεστώτα.
    lacessitus est: α΄ πληθυντικό οριστικής μέλλοντα.
    congrediamur: γ΄ πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου.
    confisus: απαρέμφατο μέλλοντα.
    permotus: β΄ πληθυντικό οριστικής παρατατικού.
    ruit: γ΄ ενικό υποτακτικής μέλλοντα.
    spoliavit: γ΄ πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα.
    fugati erant: το ίδιο πρόσωπο στην υποτακτική του ίδιου χρόνου.
    multavit: απαρέμφατο παρακειμένου.

Ασκήσεις

  1. Να μεταφερθούν οι παρακάτω τύποι στις πτώσεις που ζητούνται για τον καθένα:

    nobili: ονομαστική ενικού στο γένος που βρίσκεται.
    exercitui: ονομαστική πληθυντικού.
    omnes: αιτιατική πληθυντικού.
    hostium: γενική ενικού.
    his: στην ίδια πτώση του άλλου αριθμού.
    viribus: αφαιρετική ενικού.
    certamen: αιτιατική ενικού.
    fortior: ονομαστική πληθυντικού ουδετέρου γένους.
    cuius: γενική πληθυντικού στο γένος που βρίσκεται.
    mortem: αιτιατική πληθυντικού.

 

  1. Να μεταφερθούν οι παρακάτω ρηματικοί τύποι στον τύπο που σας ζητείται για τον καθένα, στη φωνή που βρίσκονται (Να ληφθεί υπ’ όψιν το υποκείμενο όπου χρειάζεται):

    praefuit: γ΄ ενικό υποτακτικής παρατατικού.
    edixit: β΄ ενικό προστακτικής ενεστώτα.
    lacessitus est: α΄ πληθυντικό οριστικής μέλλοντα.
    congrediamur: γ΄ πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου.
    confisus: απαρέμφατο μέλλοντα.
    permotus: β΄ πληθυντικό οριστικής παρατατικού.
    ruit: γ΄ ενικό υποτακτικής μέλλοντα.
    spoliavit: γ΄ πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα.
    fugati erant: το ίδιο πρόσωπο στην υποτακτική του ίδιου χρόνου.
    multavit: απαρέμφατο παρακειμένου.