Μάθημα : Νεοελληνική Λογοτεχνία (Α' Λυκείου)

Κωδικός : 0551100289

0551100289  -  ΕΛΕΝΗ ΠΟΥΛΟΥ

Ενότητες - Συμβολισμός

Συμβολισμός

 

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ 

Κίνημα που ξεκίνησε από τη Γαλλία γύρω στα 1880.

  • Χαρακτηρίζεται συχνά ως νεορομαντισμός γιατί την εσωτερικότητα και τη λυρικότητα του ρομαντισμού, με τον οποίο όμως διαφώνησε ως προς την υπερβάλλουσα αισθηματολογία, την επιτήδευση, τον στόμφο.
  • Δίνει έμφαση στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και στις ψυχικές του καταστάσεις χρησιμοποιώντας τα «πράγματα» του εξωτερικού κόσμου ως σύμβολα.
  • Ό,τι λέγεται, λέγεται υπαινικτικά μέσα από τον ρεμβασμό, τη μελαγχολία και την αφθονία των εκφραστικών τρόπων.
  • Επίσης έντονη είναι η μουσικότητα στον στίχο, οι λέξεις γοητεύουν ηχητικά, ενώ συχνά συναντώνται επαναλαμβανόμενα « μουσικά» μοτίβα.

Οι Έλληνες συμβολιστές ποιητές:

α) ακμάζουν στις αρχές του 20ού αιώνα, εμφανίζονται γύρω στο 1900. Λ. Πορφύρας Μ. Μαλακάσης, Α. Μελαχρινός Κ. Χατζόπουλος κ.ά. (Συμβολιστικές επιρροές έχει και η ποίηση του Κ. Παλαμά ). Διατηρούν περισσότερους δεσμούς με την παράδοση

β) ακμάζουν στον Μεσοπόλεμο (εμφανίστηκαν 1910 με 1920) και ονομάζονται νεορομαντικοί ή νεοσυμβολιστές. Κ. Καρυωτάκης, Μ. Πολυδούρη, Κ. Παράσχος, Ν. Λαπαθιώτης, Τ. Άγρας, Ρ,Φιλύρας, Τ. Παπατσώνης κ.α.

 

Χαρακτηριστικά του νεοσυμβολισμού:

  • χαμηλόφωνος λυρισμός
  • ρομαντισμός και επιστροφή στο παρελθόν
  • συμβολισμός
  • απαισιοδοξία, αίσθηση πικρίας για την απώλεια αξιών και ιδανικών , τάση φυγής από την οδυνηρή πραγματικότητα και διάθεση φυγής προς το όνειρο/ το πραγματικό / τη φύση
  • χρήση αντιλυρικών λέξεων
  • πεζολογικά στοιχεία.
  • Γενικότερα ανατρέπουν τη λογική συγκρότηση του ποιήματος, σε αντίθεση με τους συμβολιστές της α΄ομάδας, που ακμάζουν στις αρχές του 20 ου αιώνα

Στις αρχές του 20ου αιώνα, μετά το τέλος του Α ΄Παγκοσμίου Πολέμου, εμφανίζονται στην πνευματική ζωή τα κινήματα του μοντερνισμού και της πρωτοπορίας η οποία πηγάζει από τον μοντερνισμό αλλά τον υπερβαίνει με πιο ριζοσπαστική και ανατρεπτική έκφραση.

Κωσταντίνος Χατζόπουλος, "Ήρθες"

Ήρθες· και η μέρα ήταν χλωμή
και ήταν κρύο -
ήρθες, μα με απλωμένα τα πανιά
έμενε το πλοίο.

Ήρθες·
και τα πουλιά καθίσαν στα κλαδιά
και κελαηδούσαν,
και τα παράθυρα ήταν ανοιχτά
κι άνθη σκορπούσαν.

Ήρθες·
αλλά τα φύλλα στα κλαδιά
ήταν μαδημένα
και ήταν τα σύννεφα σταχτιά
και κρεμασμένα.

Κι ήταν η θάλασσα χλωμή
και ήτανε κρύο·
κι όλοι κοιτάζανε χλωμοί
που με απλωμένα τα πανιά
έμενε το πλοίο.