Μάθημα : Νεοελληνική Γλώσσα (Β΄Λυκείου)

Στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσα θα μελετήσουμε λογοτεχνικά και μη λογοτεχνικά κείμενα που αφορούν διαφορετικές θεματικές. 

Θέματα που θα επιχειρήσουμε να συζητήσουμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς είναι τα εξής:

1. Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

• Τύπος, τηλεόραση και σύγχρονα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
• Δημοσιογραφική δεοντολογία
• Παραπληροφόρηση και fake  news 
• Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το φαινόμενο του influencer 

2. Εργασία - Επάγγελμα 

• Κριτήρια επιλογής επαγγέλματος
• Σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός
• Σύγχρονη πραγματικότητα και εργασιακά δικαιώματα
• Εξειδίκευση και εργασία 

3. Ρατσισμός

• Φυλετικός και κοινωνικός ρατσισμός
• Μορφές κοινωνικού ρατσισμού 
• Στερεοτυπικές αντιλήψεις
• Ζητήματα φύλου

ΘΕΩΡΙΑ

Παράλληλα, μέσα από τη μελέτη μη λογοτεχνκών κειμένων, θα εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας για την παράγραφο, τις λειτουργίες της γλώσσας, τη στίξη, το ύφος και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε σε κάθε επικοινωνιακή περίσταση, τις γραμματικές και συντακτικές επιλογές μας και θα έρθουμε σε επαφή με τη θεωρία πειθούς.

Τέλος, θα ασκηθούμε στη σύνταξη περίληψης και στην παραγωγή γραπτού και προφορικού λόγου.

***

Η κόπια του σκηνοθέτη (Διήγημα)

Ο Μάτσεκ Σμολένσκι ήταν κινηματογραφιστής, επιχειρηματίας και φιλόσοφος. Πάνω απ’ όλα, όμως, ήταν τελειομανής. Γι’ αυτό και κανείς δεν εξεπλάγη πραγματικά όταν ανακοίνωσε ότι η καινούρια ταινία του, που θα είχε τίτλο «Η ζωή», θα γυριζόταν με τρεις κάμερες και θα κατέγραφε, λεπτό προς λεπτό, τον κύκλο της ζωής ενός ανθρώπου. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν με τη γέννηση του Πάβελ Κροτοτσόφσκι, του εσωστρεφούς πρωταγωνιστή του, και διήρκησαν εβδομήντα τρία χρόνια. Στα γυρίσματα της τελευταίας σκηνής, όπου ο Πάβελ αυτοκτονεί με απαγχονισμό στο κελάρι του σπιτιού του, αφότου διαγνώστηκε με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη, όλο το συνεργείο έκλαιγε. Ούτε οι απεγνωσμένες διαμαρτυρίες του ηχολήπτη δεν κατάφεραν να σταματήσουν τα δάκρυα.

Το μοντάζ διήρκεσε εκατόν δεκατέσσερα χρόνια. Ο Μάτσεκ πέθανε πλήρης ημερών, λίγους μήνες αφότου ξεκίνησε το μοντάζ. Η επεξεργασία του ήχου διήρκεσε άλλα ενενήντα έξι χρόνια και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπήρξαν πολλά παράπονα ότι έγινε με προχειρότητα.

Όλοι οι κορυφαίοι κριτικοί κινηματογράφου προσκλήθηκαν στην πρεμιέρα και τα ελάχιστα εισιτήρια που διατέθηκαν στο κοινό πουλήθηκαν στη μαύρη αγορά σε αστρονομικές τιμές. Η προβολή διήρκεσε, σύμφωνα με την αρχική υπόσχεση, εβδομήντα τρία χρόνια. Όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους κι άναψαν τα φώτα της αίθουσας, οι ταξιθέτες ανακάλυψαν πως όλο το κοινό είχε πεθάνει. Και οι περισσότεροι μύριζαν ήδη άσχημα. Αλλά ανάμεσα σε όλα αυτά τα δύσοσμα πτώματα καθόταν ο μοναδικός επιζών θεατής, γυμνός και φαλακρός, κι έκλαιγε σαν μωρό. Όταν στέρεψαν τα δάκρυά του, σκούπισε τα μάτια του, σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς την έξοδο, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.

Αυτός ο φαλακρός άντρας ήταν γιος μιας διάσημης κριτικού κινηματογράφου, η οποία δεν ήξερε ακόμη ότι ήταν έγκυος όταν μπήκε στην αίθουσα προβολής. Ο άντρας είχε γεννηθεί τον όγδοο μήνα της προβολής και μεγάλωσε μέσα στη σκοτεινή αίθουσα, καθηλωμένος από την οθόνη. Όταν άνοιξε τις πόρτες της αίθουσας και βγήκε στον δρόμο, τον τύφλωσε ο ήλιος. Οι δεκάδες δημοσιογράφοι που περίμεναν έξω από την αίθουσα προβολής έσπρωχναν προς το μέρος του τα μικρόφωνα και τον ρωτούσαν πώς του φάνηκε η ταινία. «Η ταινία;» είπε ο φαλακρός άντρας και τα μάτια του μισόκλεισαν στο φως του ήλιου. Ήταν απόλυτα βέβαιος ότι αυτό ήταν η ζωή.

Έτγκαρ Κέρετ, Αυτόματη διόρθωση (Διηγήματα), εκδόσεις Καστανιώτη