Μάθημα : Νεοελληνική Λογοτεχνία Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Κωδικός : 5204020327

Νεοελληνική Λογοτεχνία Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

5204020327  -  ΛΕΜΟΝΙΑ ΡΟΔΗ

Ενότητες - Άντον Τσέχωφ, "Ένας αριθμός", σελ.106

Άντον Τσέχωφ, "Ένας αριθμός", σελ.106

Άννα Φρανκ, "Από το ημερολόγιο... Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Για τον όρο...

   

Στο σύντομο αυτό αφήγημα ο συγγραφέας με απλό και σχετικά αστείο ύφος παρουσιάζει το πρόβλημα της οικονομικής εκμετάλλευσης των ανθρώπων από τους ισχυρούς, κάτι το οποίο ήταν πολύ συνηθισμένο στη Ρωσία της εποχής του Τσέχωφ που τα κύρια χαρακτηριστικά ήταν η φτώχεια και η εξαθλίωση.
Αυτό όμως που προβάλλεται ιδιαίτερα έντονα είναι η παθητική στάση της νεαρής δασκάλας , για να τονίσει ότι πολλές φορές οι ίδιοι οι άνθρωποι ευθύνονται για το γεγονός ότι πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης.

 

Θεματικά κέντρα του αφηγήματος:
α) Η δειλή και παθητική συμπεριφορά της εργαζόμενης ,η ψυχολογική πίεση και η εκμετάλλευσή της από τον εργοδότη
β) η φάρσα του αφεντικού
γ) ο ρόλος της δασκάλας.  


Μήνυμα Κειμένου:
Ο Τσέχωφ δίνει μήνυμα προς τους ανθρώπους να είναι αγωνιστικοί, δυναμικοί και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους αλλιώς θα πέσουν θύματα κάποιων σκληρών και αδίστακτων ανθρώπων. Οι άνθρωπο δεν πρέπει να είναι δουλικοί αλλά να έχουν αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση.
 
 
Αφηγηματικοί τρόποι
  • Το διήγημα στηρίζεται κυρίως στο διάλογο μέσα από τον οποίο διαγράφονται οι χαρακτήρες των ηρώων.
  • Ωστόσο υπάρχει και η περιγραφή (αντιδράσεις και κινήσεις της Ιουλίας).
 
 
Eνότητες/ Πλαγιότιτλοι:
1η ενότητα "(σελίδα 106) : Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου ... Ευχαριστώ ψιθύρισε (σελίδα 107)"
: Η ώρα της πληρωμής της δασκάλας.

2η ενότητα "(σελίδα 107) Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω ... μερικά ευχαριστώ και βγήκε (σελίδα 107)":
Η αποκάλυψη της φάρσας.

Γλώσσα: 
Η γλώσσα του κειμένου είναι απλή και κατανοητή. Ο συγγραφές χρησιμοποιεί σύντομες και λιτές φράσεις, παρατακτική σύνδεση και πολλά σημεία στίξεως.
Ύφος:
Το διήγημα χαρακτηρίζεται από απλότητα και ουσιαστικά πρόκειται και ένα θεατρικό κείμενο, στο οποίο πρωταγωνιστούν δύο άτομα. 
Αφηγητής:
Στο απόσπασμα ο πατέρας των παιδιών και εργοδότης της δασκάλας είναι ο ίδιος ο αφηγητής, ο οποίος φαίνεται να ξέρει τα πάντα ακόμη και τις σκέψεις της δασκάλας
 
 
Χαρακτηρισμός  προσώπων
Ο αφηγητής/εργοδότης: . Είναι εύπορος και ανήκει στην ανώτερη αστική  τάξη. Στην αρχή παρουσιάζεται επιθετικός και προσπαθεί με κάθε τρόπο να εκμεταλλευτεί την υπάλληλο και να κερδοσκοπήσει εις βάρος της. Η στάση του γίνεται όλο και πιο σκληρή όταν αντιλαμβάνεται ότι η δασκάλα δεν αντιδρά. Ωστόσο, στο τέλος του αποσπάσματος αποκαλύπτει την φάρσα και το ύφος του γίνεται διδακτικό: προσπαθεί να καταλάβει τη δασκάλα και να της μάθει ότι πρέπει να διεκδικεί τα δικαιώματά της. Με αυτό τον τρόπο κατορθώνει να αντιστρέψει τα αρχικά αρνητικά συναισθήματα των αναγνωστών προς το πρόσωπό του και να κερδίσει τελικά τη συμπάθειά  τους. Ο αρχικά σκληρόκαρδος εργοδότης μετατρέπεται σε έναν οργανωμένο και ευρηματικό άνθρωπο, ο οποίος έχει προβλέψει τη συμπεριφορά της Ιουλίας. Σκοπός του είναι η αφύπνιση της Ιουλίας, γεγονός που αποδεικνύει ότι τρέφει αισθήματα συμπάθειας προς το πρόσωπό της.   

Η Ιουλία: Πρόκειται για ένα άβουλο ον που αδυνατεί να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Δεν υπερασπίζεται τον εαυτό της, δεν αντιδρά και δέχεται παθητικά την μοίρα της. Η υποτακτικότητά της φαίνεται και από  το γεγονός ότι συνεχώς επαναλαμβάνει τις τελευταίες λέξεις του εργοδότη της. Η αδικία που υφίσταται της προκαλεί μια νευρικότητα και όχι οργή, όπως φαίνεται από τις κινήσεις του σώματός της. Ακόμη και στις λίγες περιπτώσεις που προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της, είναι τόσο δειλή και συγκρατημένη που υποχωρεί αμέσως στην πρώτη αντίδραση του εργοδότης της. Είναι τόσο φοβισμένη, ώστε ακόμη και όταν ο εργοδότης της τής αποκαλύπτει τη φάρσα, εκείνη απλώς ψιθυρίζει και βγαίνει από το γραφείο του. Τονίζουμε ωστόσο, ότι ο χαρακτήρας της Ιουλίας είναι ο χαρακτήρας που είχε η πλειοψηφία των γυναικών εκείνη την εποχή.