Μάθημα : Εικαστικά Ε - ΣΤ'

Ο κυβισμός είναι καλλιτεχνικό ρεύμα της ζωγραφικής και της γλυπτικής στην Ευρώπη του 20ου αιώνα. Αναπτύχθηκε κυρίως από το 1907 έως το 1914 χάρη στους διάσημους ζωγράφους Πάμπλο Πικάσο και Ζωρζ Μπρακ. Ακολούθησαν και άλλοι σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Ζαν Μετζινγκλέρ, ο Άλμπερτ Γκλεζέ, ο Ρομπέρ Ντελωναί, ο Ανρί Λε Φοκοννιέ και ο Φερνάρ Λεζέ. 
Το 1912 εκδόθηκε το βιβλίο τέχνης "Κυβισμός" από τούς καλλιτέχνες Γκλεζέ και Μετζινγκλέρ το οποίο έδωσε τον ορισμό του κυβισμού σαν την παρατήρηση ενός θέματος από διάφορες πλευρές ταυτόχρονα, δηλαδή, το να μετακινείσαι γύρω από ένα αντικείμενο για να το παρατηρήσεις από όλες τις μεριές του οι οποίες θα συγχωνευτούν σε μία εικόνα. Με αυτόν τον τρόπο, πολλές διαφορετικές όψεις ενός αντικειμένου
απεικονίζονται στην ίδια εικόνα. Κατά μία έννοια, είναι σαν να παίρνετε 5 διαφορετικές
φωτογραφίες (σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και από διαφορετικές οπτικές γωνίες) του ίδιου αντικειμένου, να τις κόβετε και να τις κολλάτε σε μια επίπεδη επιφάνεια.
Έτσι, το στυλ του κυβισμού επικεντρώθηκε στην επίπεδη και σε δύο διαστάσεις της εικόνας, και απέρριψε τις παραδοσιακές τεχνικές της προοπτικής, φωτοσκίασης (χρήση σκίασης για να δείξει το φως και τη σκιά) και την παραδοσιακή ιδέα της μίμησης της φύσης. Αντί της δημιουργίας τρισδιάστατων φυσικών αντικειμένων οι κυβιστές πρότειναν ένα σύνολο δισδιάστατων εικόνων κατασκευασμένων από τα κομμάτια΄τους,
οι οποίες έδειχναν τα αντικείμενα από διάφορες πλευρές ταυτόχρονα. Οι κυβιστές προσπάθησαν να απεικονίσουν την
πνευματική ιδέα ή μορφή ενός προσώπου ή αντικειμένου, και τη σχέση του με τους άλλους.