Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Α΄Λυκείου

Η ελληνοχριστιανική οικουμένη, σ. 258-260.

Ο Ιουστινιανός στην εξωτερική του πολιτική οραματίστηκε την παλιά ρωμαϊκή οικουμένη και στην εσωτερική του οργάνωση εφάρμοσε καινοτομίες που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της βυζαντινής φυσιογνωμίας του κράτους.
Στην εσωτερική του λοιπόν πολιτική: 


• Ισχυροποίησε την απόλυτη μοναρχία. Η καταστολή της στάσης του Νίκα (532 μ.Χ) συνδέθηκε με την πεποίθηση ότι ο αυτοκράτορας είναι ο εκλεκτός του θεού. 

• Επέβαλε μία θρησκεία και ένα δόγμα. Αντιμετώπισε με σκληρότητα τα κατάλοιπα των αρχαίων θρησκειών. Έκλεισε τη νεοπλατωνική σχολή των Αθηνών και δήμευσε την περιουσία της. Εξόντωσε τις θρησκευτικές μειονότητες και συμπεριφέρθηκε με επιείκεια μόνο στους Εβραίους. Εκχριστιάνισε λαούς στον Καύκασο, τη Νουβία (σημ. Σουδάν), τη Σαχάρα και το Δούναβη. Οικοδόμησε την αγία Σοφία. Συστηματοποίησε την κωδικωποίηση του Δικαίου, που έγινε γνωστή το 16^ο αι ως Corpus juris civilis (αστικό δίκαιο) και αποτέλεσε τη βάση της νεότερης νομοθεσίας των ευρωπαϊκών κρατών. 


ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ


Α. Ιουστινιάνειος Κώδικας (529 και 534)

Β. Πανδέκτης (533) 


Γ. Εισηγήσεις (533) σε λατινική γλώσσα

Δ. Νεαρές (μετά το 534) σε ελληνική γλώσσα


Θεμελίωσε νέο διοικητικό σύστημα και απέτρεψε τον εκφεουδαρχισμό της αυτοκρατορίας.
Παραχώρησε την πολιτική εξουσία στους στρατιωτικούς διοικητές των περιοχών που ήταν εκτεθειμένοι σε βαρβαρικές επιδρομές. Έτσι αντιμετώπισε και την ανάπτυξη των μεγάλων ιδιοκτησιών.
Με επιμέρους διατάγματα κατάφερε να αντιμετωπίσει τους δυνατούς, δηλαδή τους μεγαλοκτηματίες της εποχής αποτρέποντας τη διαμόρφωση μιας κατάστασης παρόμοιας με εκείνης του δυτικού μεσαιωνικού κόσμου.