Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Α΄Λυκείου

Χαρακτηριστικά των Ρωμαίων:

η ακατάβλητη επιμονή

η πειθαρχία

η αφοσίωση στην ιδέα της πατρίδας

ο σεβασμός στους ανώτερους

η υπακοή στους νόμους 


Ο ρωμαϊκός στρατός αποτελούνταν από πολίτες που υπερασπίζονταν την οικογένεια και την περιουσία τους. Θεωρούσαν τους λαούς που υπέτασσαν συμμάχους, παραχωρούσαν διαφορετικά προνόμια σε κάθε πόλη ώστε να προκαλούν αντιζηλίες και να αποτρέπουν τη συνεργασία μεταξύ τους.

Οργάνωσαν οδικό δίκτυο στην ιταλική χερσόνησο που διευκόλυνε την επικοινωνία μεταξύ των πόλεων, το εμπόριο και την άμεση επέμβαση του ρωμαϊκού στρατού. 


Ίδρυσαν αποικίες στις κατακτημένες περιοχές. Ρωμαίοι χωρικοί με πολιτικά δικαιώματα στέλνονταν ως άποικοι (coloni) και λειτουργούσαν ως παράγοντας εκρωμαϊσμού των κατακτημένων περιοχών. 


Τιβέριος Γράκχος

Ο Τιβέριος όταν εκλέχτηκε δήμαρχος (133 π.Χ) πρότεινε την ψήφιση του αγροτικού νόμου, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρεπόταν σε κανέναν πολίτη να κατέχει ιδιοκτησία μεγαλύτερη από 500 πλέθρα γης.
 Αν κατείχε περισσότερη γη θα μπορούσε να κρατήσει επιπλέον και από 250 πλέθρα για καθένα από τα αρσενικά παιδιά του. Δεν επιτρεπόταν σε καμία περίπτωση όμως η κατοχή γης να ξεπερνά στο σύνολο τα 1000 πλέθρα.

Προβλεπόταν αναδιανομή της δημόσιας γης στους ακτήμονες. Όση γη θα επιστρεφόταν με την εφαρμογή του νόμου θα μοιραζόταν εκ νέου ανά 30 πλέθρα σε κάθε πολίτη που δεν είχε έγγειο ιδιοκτησία.
 Πρότεινε επίσης τη διάθεση του θησαυρού του βασιλιά της Περγάμου, Άτταλου του Γ΄, ο οποίος κληροδότησε πεθαίνοντας το κράτος του στο ρωμαϊκό λαό (133π.Χ.) στους ακτήμονες. Αντέδρασαν όμως οι συγκλητικοί. Ο ίδιος δολοφονήθηκε. Τον αγροτικό του νόμο όμως δεν τόλμησαν να τον καταργήσουν.

Γάιος Γράκχος

Εκλέχτηκε δήμαρχος δέκα χρόνια μετά την πρώτη εκλογή του αδερφού του (123 π.Χ.) Επιδίωξε να περιορίσει τη δράση της συγκλήτου.
 Εφάρμοσε τον αγροτικό νόμο και ψήφισε μέτρα που βελτίωναν τη θέση των ακτημόνων. Ίδρυσε αποικίες στις κατακτημένες περιοχές της Ιταλίας και εγκατέστησε ακτήμονες. Καθιέρωσε τη διανομή σιταριού στους φτωχούς της Ρώμης. Μείωσε τα χρόνια της στράτευσης και αύξησε το στρατιωτικό μισθό.

Συγκρότησε δικαστήρια από ιππείς που εκδίκαζαν υποθέσεις καταχρήσεων από τους συγκλητικούς και εμπόδισε τη δυνατότητα να επιλέγουν τις συγκλητικές επαρχίες.
Οι συγκλητικοί από την πλευρά τους έστρεψαν ένα μέρος του λαού εναντίον του. Μετά την αποτυχημένη προσπάθειά εξέγερσης οι οπαδοί του εξοντώθηκαν και ο ίδιος διέταξε ένα δούλο του να τον σκοτώσει.

Το έργο των Γράκχων ουσιαστικά απέτυχε εξαιτίας της κατάστασης που είχε διαμορφωθεί από τα συμφέροντα των μεγάλων ιδιοκτησιών. Τελικά οι λίγοι που ευνοήθηκαν αποτέλεσαν στη συνέχεια μία νέα αρκετά δυναμική κοινωνική ομάδα.