Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Α΄Λυκείου

Κωδικός : EL553105

EL553105  -  ΕΥΘΑΛΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Ενότητες - 11η ΕNOTHTA: Οι διάδοχοι του Αυγούστου (14 – 193 μ.Χ.) Η διοίκηση και το δίκαιο

11η ΕNOTHTA: Οι διάδοχοι του Αυγούστου (14 – 193 μ.Χ.) Η διοίκηση και το δίκαιο

Ως τα τέλη του 2ου αι. μ.Χ αι οι αυτοκράτορες ασκούσαν την εξουσία με αυστηρό συγκεντρωτισμό.
 Σταδιακά ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρώμης στο διοικητικό τομέα έναντι των κατακτημένων περιοχών μειώθηκε. Κι αυτό γιατί μεταβλήθηκε η σύνθεση της συγκλήτου με την είσοδο αξιωματούχων από τις επαρχίες και δεύτερον η παραχώρηση του δικαιώματος του Ρωμαίου πολίτη σε πολλούς από τους κατοίκους επαρχιακών πόλεων.

Οι επαρχιώτες αυτοκράτορες, οι αποικίες και ο στρατός που εγκαταστάθηκε σε περιοχές που βρίσκονταν σε ημιβάρβαρη κατάσταση οδήγησε στον εκρωμαϊσμό των επαρχιών, με εξαίρεση τις επαρχίες που είχε διαδοθεί ο ελληνικός πολιτισμός κατά τους ελληνιστικούς χρόνους.

Με το διάταγμα του Καρακάλλα (212 μ.Χ.) όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας θα αναγνωριστούν ως Ρωμαίοι πολίτες. Στη Δύση οι κάτοικοι επηρεάζονται από το ρωμαϊκό πολιτισμό και εκλατινίστηκαν.

Κατά το 2ο αι. το ρωμαϊκό κράτος δημιούργησε συνθήκες άνεσης και ευημερίας σε μεγάλο μέρος των υπηκόων του. Αυτό οφείλεται:
 1. στην οργάνωση της αυτοκρατορίας
 2. στο ισχυρό αμυντικό της σύστημα 3. στο διευρυμένο οδικό δίκτυο, που διευκόλυνε τη μετακίνηση του στρατού και τη μεταφορά αγαθών. 
4. Οι Ρωμαίοι κράτησαν ορισμένους λαούς έξω από τα σύνορα και σταμάτησαν τους πολέμους.

Επικρατεί η PAX ROMANA στη ρωμαϊκή οικουμένη.

Το Ρωμαϊκό δίκαιο είναι η μεγάλη προσφορά των Ρωμαίων στην οικουμένη. Η νομοθεσία (Δωδεκάδελτος) που αρχικά προοριζόταν μόνο για τους πολίτες της Ρώμης επεκτάθηκε για να καλύπτει τις ανάγκες των κατακτημένων λαών, λαμβάνοντας υπόψη τις συνήθειες των υπηκόων τους και τις φιλοσοφικές ιδέες των Ελλήνων. Αργότερα θα επηρεαστεί και από τη Χριστιανική ηθική.

Η Δωδεκάδελτος τροποποιήθηκε από συγκλητικά ψηφίσματα, διατάγματα πραιτώρων και αποφάσεις αυτοκρατόρων. Ήταν περίπλοκο και χρειάζονταν οι νομοδιδάσκαλοι για να το ερμηνεύουν. Οι πιο γνωστοί ήταν ο Σάλβιος Ιουλιανός και Γάιος.