Μάθημα : Χημεία Προσανατολισμού - Κεφάλαιο 1 - Παρ.1.1 (Β' μέρος)

Oι πιο ασθενείς από τις διαμοριακές δυνάμεις, παίζουν ρόλο στην υγροποίηση των άπολων ενώσεων – αυτών που έχουν μηδενική ή σχεδόν μηδενική Διπολική Ροπή. Κυριότερες άπολες ενώσεις είναι τα αμέταλλα χημικά στοιχεία (Ηe, Ar, Ne, H₂, F₂, O₂, N₂, Cl₂, Br₂, I₂), αλλά και οι υδρογονάνθρακες – αλκάνια, αλκένια και αλκίνια (καθώς οι δεσμοί C-C είναι άπολοι και οι C-H είναι ελάχιστα πολωμένοι).

Οι δυνάμεις London οφείλονται στο γεγονός ότι λόγω της τυχαίας κίνησης των ηλεκτρονίων σε τυχαίες στιγμές ακόμη και ένα άπολο μόριο μπορεί να μετατραπεί στιγμιαία σε δίπολο αν τα περισσότερα ηλεκτρόνια μαζευτούν στη μια πλευρά του μορίου. Αυτή η πόλωση προκαλεί αντίστοιχη πόλωση και στα διπλανά μόρια και ταυτόχρονα έλξη μεταξύ τους.

Οι παράγοντες που καθορίζουν το πόσο ισχυρές είναι οι δυνάμεις London είναι το Μοριακό Βάρος της ουσίας (M_r) και το σχήμα της:

Ουσίες με μεγαλύτερο M_r έχουν μεγαλύτερο σημείο βρασμού.

Ουσίες με ίδιο ή παρεμφερές M_r έχουν διαφορετικό Σημείο Βρασμού αν παρουσιάζουν διαφορές ως προς το σχήμα τους: ουσίες με ευθύγραμμες αλυσίδες έχουν μεγαλύτερο Σημείο Βρασμού από τις διακλαδισμένες ή σφαιρικές ουσίες.