Μάθημα : Χημεία Προσανατολισμού - Κεφάλαιο 5 (Μέρος Γ')

Για την καλύτερη εκτίμηση της ισχύος ενός ηλεκτρολύτη ορίζεται η σταθερά ιοντικής ισορροπίας K_a για τα οξέα και K_b για τις βάσεις, κατά αντιστοιχία με την K_c της χημικής ισορροπίας. Να σημειωθεί ότι ενώ στον ιοντισμό το νερό εκτός από διαλύτης είναι και αντιδρών, παραλείπεται κανονικά από τους τύπους σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρθηκαν στην χημική ισορροπία.

Όπως και η K_c, έτσι και οι σταθερές ιοντισμού εξαρτώνται μόνο από τη θερμοκρασία.

Έτσι για ένα ασθενές οξύ ΗΑ, η αντίδραση ιοντισμού είναι:

ΗΑ_(aq) + Η₂Ο_(l) ⇌ Α^-_(aq) + Η₃Ο⁺_(aq)

   o τύπος της K_a είναι:                            K_α =  [Α^-] [Η₃Ο⁺] / [HΑ]

ενώ για μια ασθενή βάση Β:                Β_(aq) + Η₂Ο_(l) ⇌ ΗΒ⁺_(aq) + ΟΗ^-_(aq)

   o τύπος της K_b είναι:                            K_α =  [ΗΒ⁺] [ΟΗ^-] / [Β]

Οι τιμές που παίρνουν οι σταθερές ιοντικής ισορροπίας είναι θετικοί αριθμοί, με τους ασθενείς ηλεκτρολύτες να έχουν τιμές μικρότερες του 1.

Αποδεικνύεται ότι για οποιοδήποτε συζυγές ζεύγος οξέος – βάσεως ισχύει ότι το γινόμενο της K_a του οξέος με την K_b της συζυγούς  βάσης ισούται με την K_w. Αυτό έχει σαν συνέπεια, όσο πιο ισχυρό είναι ένα οξύ τόσο πιο ασθενής είναι η συζυγής του βάση και το αντίθετο.