Ερμηνεία: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Ο δρόμος είναι εκείνοι που τον άκουσαν, αλλά αδιαφόρησαν,
κι έτσι έρχεται ο διάβολος και παίρνει τον λόγο από την καρδιά τους, για να μην πιστέψουν και
σωθούν. Οι πέτρες είναι εκείνοι που όταν ακούσουν τον λόγο, τον δέχονται με ενθουσιασμό, αλλά επειδή δεν έχει προλάβει να ριζώσει μέσα τους, όταν έρθει ο πειρασμός, τον εγκαταλείπουν. Τα αγκάθια είναι αυτοί που άκουσαν τον λόγο, αλλά πνίγονται από τις ασχολίες, τη φροντίδα του πλούτου τους και τις απολαύσεις της ζωής και έτσι τον ξεχνούν. Τέλος, η καλή γη είναι αυτοί που ακούν τον λόγο του Θεού, τον κρατούν φυλαγμένο στην καρδιά τους και έχουν μεγάλη πρόοδο στη ζωή τους.

Ερμηνεία:

Να ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμα του καλού Σαμαρείτη.

Απολυτίκιο Κυριακή της Πεντηκοστής