Μάθημα : Νεοελληνική Λογοτεχνία B2 & Β4

ΜΑΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΥΤΗ

Δείτε:

το βίντεο   "Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα" 

Ας απαντήσουμε στα ακόλουθα ερωτήματα: 

1) Απόσπασμα 00:00-7:00

1α)Πώς εμπνεύστηκε ο ποιητής το επίθετο ΕΛΥΤΗΣ;

 1β)Ποια η σχέση του ποιητή με τη φύση; Ποια ήταν τα πρώτα παιδικά βιώματα του ποιητή από τη φύση; Ποιος ο δεσμός του με τους τόπους καταγωγής του;

2) Απόσπασμα 09:25-10:15

2α)Πόσο τον επηρέασε ο υπερρεαλισμός

3) Απόσπασμα 14:45-17:55

3α)Ποιοι ποιητές της γενιάς του 30 τον ενέπνευσαν;

4) Απόσπασμα 17:56-22:20

4α)Τι σημαίνει ελληνικότητα για τον Ελύτη;

5) Απόσπασμα 26:11-28:45

5α)Από ποιους παλαιότερους λογοτέχνες επηρεάστηκε;

6) Απόσπασμα 41:55-43:00

6α) Ποια είναι η σχέση του ποιητή με τους νέους;

7) Απόσπασμα 30:33-40:00

7α)Πώς γεννήθηκε η ιδέα του Άξιον Εστί; Πώς ήλθε το ποίημα αυτό στα χείλη των πολλών;

Aς εντοπίσουμε εικόνες του ελληνικού τοπίου σε τρία ακόμα ποιήματα του Ελύτη

1) Καταγράψουμε  τις εικόνες του ποιήματος στις οποίες προβάλλονται τα ιδιαίτερα  χαρακτηριστικά του ελληνικού τοπίου, του πολιτισμού και των ανθρώπων.

2)Βρίσκουμε στίχους που μας άρεσαν και θα αιτιολογήσουμε την προτίμησή μας

3) Καταγράψουμε αν μας εκφράζει η εικόνα της Ελλάδας όπως προβάλλεται στα συγκεκριμένα ποιήματα  και θα αιτιολογήσουμε την απάντησή μας.

4) Εντοπίζουμε στοιχεία της παραδοσιακής ή της νεωτερικής ποίησης

«Το κοχύλι», Τα ρω του Έρωτα Ο.Ελύτης

Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω

Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μες την άμμο

Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες

Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι

Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να ν αγάπη για να πάω

Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο

«Του Αιγαίου Ι», Προσανατολισμοί, Ο. Ελύτης

Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ένα τραγούδι

Ο έρωτας
Το τραγούδι του
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ τής νοσταλγίας του
Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει
Ένα καράβι

Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος τής ελπίδας του
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει
Τον ερχομό.

 Ο ΗΛΙΟΣ, Ήλιος Ηλιάτορας, Ο. Ελύτης

Εσείς στεριές και θάλασσες

τ' αμπέλια κι οι χρυσές ελιές 

ακούτε τα χαμπέρια μου

μέσα στα μεσημέρια μου

«Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ

μόνον ετούτον αγαπώ!»

Από τη μέση του εγκρεμού

στη μέση του αλλού πελάγου

κόκκινα κίτρινα σπαρτά

νερά πράσινα κι άπατα

«Σ' όλους τους τόπους κι αν γυρνώ

μόνον ετούτον αγαπώ!»

Με τα μικρά χαμίνια του

καβάλα στα δελφίνια του

με τις κοπέλες τις γυμνές

που καίγονται στις αμμουδιές

με τους λοξάτους πετεινούς

και με τα κουκουρίκου τους!