Μάθημα : Νεοελληνική Γλώσσα Β2 και Β4

Ρινοκερίτις!

Νεοελληνική Γλώσσα, Σελίδα 100

 Λεξιλόγιο Κειμένου

• Αφειδώς: (α + φείδομαι: κάνω οικονομία) πλουσιοπάροχα, σε πολύ μεγάλο βαθμό.
• Ενδοσκοπούμαι: (<ενδοσκόπηση) παρατηρώ τον εαυτό μου, τη συμπεριφορά μου και τα συναισθήματά μου.
• Ευάλωτος: Αυτός που προσβάλλεται εύκολα από κάτι κακό. (< ευ + αλίσκομαι, βλ. άλωση).
• Ζοφερή (<ζόφος: σκοτάδι, έρεβος) σκοτεινή.
• Κουρνιάζω: Φωλιάζω, βρίσκω καταφύγιο.
• Λοιμοκαθαρτήριο: Χώρος όπου σταθμεύουν για υγειονομική κάθαρση και απομόνωση (καραντίνα) ταξιδιώτες ή πλοία που προέρχονται από χώρες που έχουν προσβληθεί από επιδημίες.
• Μίντια: (< αγγλ Media) Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (εφημερίδες περιοδικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο, ηλεκτρονικά μέσα).
• Στρούγκα: μαντρί, στάνη.

Χρήσιμες πληροφορίες για το κείμενο

Οι Ρινόκεροι είναι δυνατά άγρια ζώα. Είναι ζώα ενδημικά που μετακινούνται ελάχιστα έξω από το πεδίο τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Έχουν καθιερωμένες συνήθειες και δεν αγαπούν πολύ την παρέα. Δεν έχουν καλό χαρακτήρα. Κυρίως ο μαύρος ρινόκερος συχνά θυμώνει και ορμάει μπροστά. Είναι μύωπας και αντιδρά σ’ έναν ασυνήθιστο θόρυβο ή σε μια μυρωδιά που δε γνωρίζει. Ο ρινόκερος είναι ζώο χορτοφάγο. Τρώει φυτά και χόρτα σε μεγάλες ποσότητες. Το βάρος τους μπορεί να φτάσει και τους 3 τόνους.

Ο  Ρινόκερος του Ευγένιου Ιονέσκο είναι θεατρικό έργο που ανεβάστηκε το 1959 στη Γερμανία. Κεντρικός ήρωας, ο Μπερανζέ, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με τους συμπολίτες του που έχουν προσβληθεί από την ρινοκερίτιδα, και έχουν μεταβληθεί σε άγριους και ευτυχισμένους ρινόκερους. Στόχος του έργου να καταδείξει τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνίες μετατρέπονται σε άμορφες μάζες ανθρώπων τις οποίες χειραγωγούν αυτοί που έχουν την εξουσία. Το έργο αποτελεί μια δυναμική απάντηση σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού και ανήκει στο «θέατρο του παραλόγου». Τα έργα αυτής της σχολής παρουσιάζουν τον παραλογισμό της ανθρωπότητας και την αδυναμία επικοινωνίας των ανθρώπων με τη γλώσσα.

Περισσότερα για τον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο: http://www.ksm.gr/%CE%BF-%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%83%CE%BA%CE%BF-%CE%BF-%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%84%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83/.  

To κειμενικό είδος του Χρονογραφήματος:

Είδος έντεχνου πεζού λόγου με λογοτεχνική χροιά το οποίο δημοσιεύεται σε εφημερίδες και περιοδικά.

Στόχος του να σχολιάσει την κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική επικαιρότητα, να υποδείξει, να συμβουλεύσει, να διδάξει, να διαπαιδαγωγήσει.

Χαρακτηριστικά του η συντομία, ο εύθυμος, χιουμοριστικός τόνος, αλλά και κάποτε, ο επικριτικός, δηκτικός, ειρωνικός ή και διδακτικός.

Τα θέματά του αντλούνται από την επικαιρότητα και είναι ποικίλα.

Το ύφος του συνήθως είναι λιτό, με στοιχεία δραματοποίησης, πολύ κοντά στον προφορικό λόγο.