"Μικρές ματιές στην Ιστορία των Παθών: η Προδοσία, ο Μυστικός Δείπνος, ο Ιερός Νιπτήρας"                          

                                              Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΚΣΤ'(26) 2-20                                                                                                                                                          ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ

                   .....οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ πάσχα γίνεται, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τὸ σταυρωθῆναι.                                          
Τότε συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ, εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως τοῦ λεγομένου Καϊάφα,
                καὶ συνεβουλεύσαντο ἵνα τὸν ᾿Ιησοῦν δόλῳ κρατήσωσι καὶ ἀποκτείνωσιν.
                                                      ἔλεγον δέ· μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, ἵνα μὴ θόρυβος γένηται ἐν τῷ λαῷ.                                                                                     Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος ᾿Ιούδας ᾿Ισκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπε·

                                 θέλετέ μοι δοῦναι, καὶ ἐγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια.

                  καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ.

Τότε πήγε ένας από τους δώδεκα προς τους αρχιερείς, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης,
και είπε: «Τι θέλετε να μου δώσετε, κι εγώ θα σας τον παραδώσω;» Εκείνοι του ζύγισαν τριάντα αργύρια.
Και από τότε ζητούσε ευκαιρία για να τον παραδώσει.

                   ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ......Ξεχωριστό έθιμο της Λαμπρής αποτελεί «Το κάψιμο του Ιούδα», το οποίο το συναντούμε σε διάφορες παραλλαγές του σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Το βράδυ της Ανάστασης ή την ημέρα του Πάσχα  οι πιστοί «τιμωρούν» τον προδότη του Ιησού, πυρπολώντας ομοίωμά του, αυτοσχέδια κατασκευή από ξύλα και άχυρα.

              ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ

Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ λέγοντες αὐτῷ· ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα;
ὁ δὲ εἶπεν· ὑπάγετε εἰς τὴ

ν πόλιν πρὸς τὸν δεῖνα καὶ εἴπατε αὐτῷ· ὁ διδάσκαλος λέγει, ὁ καιρός μου ἐγγύς ἐστι· πρὸς σὲ ποιῶ τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου.
καὶ ἐποίησαν οἱ μαθηταὶ ὡς συνέταξεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
᾿Οψίας δὲ γενομένης ἀνέκειτο μετὰ τῶν δώδεκα.

Και την πρώτη ημέρα της εορτής των Αζύμων πλησίασαν οι μαθητές τον Ιησού, λέγοντας: «Πού θέλεις να σου ετοιμάσουμε να φας το Πάσχα;»
Εκείνος είπε: «Πηγαίνετε στην πόλη προς τον δείνα και πείτε του: Ο δάσκαλος λέει: Ο καιρός μου είναι κοντά. σ’ εσένα θα κάνω το Πάσχα μαζί με τους μαθητές μου».
Και έκαναν οι μαθητές όπως τους πρόσταξε ο Ιησούς και ετοίμασαν το Πάσχα.
Και όταν βράδιασε, καθόταν, για να φάει μαζί με τους δώδεκα.

 Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο ΙΓ'(13) 3-17                            ΙΕΡΟΣ ΝΙΠΤΗΡΑΣ

........εἰδὼς ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι πάντα δέδωκεν αὐτῷ ὁ πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθε καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπάγει,
ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου καὶ τίθησι τὰ ἱμάτια, καὶ λαβὼν λέντιον διέζωσεν ἑαυτόν.
εἶτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσειν τῷ λεντίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος.
ἔρχεται οὖν πρὸς Σίμωνα Πέτρον, καὶ λέγει αὐτῷ ἐκεῖνος· Κύριε, σύ μου νίπτεις τοὺς πόδας;
ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὃ ἐγὼ ποιῶ, σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι, γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα.

......επειδή ήξερε ο Ιησούς ότι όλα του τα έδωσε ο Πατέρας στα χέρια του και ότι από το Θεό εξήλθε και προς το Θεό πηγαίνει,
σηκώνεται από το δείπνο και θέτει κάπου τα εξωτερικά του ρούχα και, αφού έλαβε μια πετσέτα, έζωσε γύρω τον εαυτό του.
Έπειτα βάζει νερό στο νιπτήρα και άρχισε να νίβει τα πόδια των μαθητών του και να τα σκουπίζει με την πετσέτα που ήταν γύρω ζωσμένος.
Έρχεται λοιπόν προς το Σίμωνα Πέτρο. Εκείνος του λέει: «Κύριε, εσύ μου νίβεις τα πόδια;»
Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: «Αυτό που εγώ κάνω εσύ δεν το ξέρεις τώρα. θα το καταλάβεις όμως μετά από αυτά».

ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ....... Τη Μ. Πέμπτη εορτάζουμε τα σωτήρια γεγονότα που συνέβηκαν      

κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, τον ιερό Νιπτήρα, την παράδοση της Θείας Ευχαριστίας,

την Αρχιερατική Προσευχή του Κυρίου και την Προδοσία του Ιούδα.

 ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ -ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ                                                                     

.........καὶ ἐσθιόντων αὐτῶν εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με.
καὶ λυπούμενοι σφόδρα ἤρξαντο λέγειν αὐτῷ ἕκαστος αὐτῶν·

μήτι ἐγώ εἰμι, Κύριε;
ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ὁ ἐμβάψας μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ τρυβλίῳ τὴν χεῖρα, οὗτός με παραδώσει.
ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ·

οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται· καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
ἀποκριθεὶς δὲ ᾿Ιούδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν εἶπε· μήτι ἐγώ εἰμι, ραββί; λέγει αὐτῷ, σὺ εἶπας.

Και ενώ αυτοί έτρωγαν, είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι ένας από εσάς θα με προδώσει».
Τότε λυπήθηκαν πάρα πολύ και άρχισαν να του λένε καθένας ξεχωριστά: «Μήπως εγώ είμαι, Κύριε;»
Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Αυτός που βούτηξε μαζί μου το χέρι στο βαθύ πιάτο, αυτός θα με προδώσει.
Ο Υιός του ανθρώπου, βέβαια, πηγαίνει καθώς είναι γραμμένο γι’ αυτόν,

αλίμονο όμως στον άνθρωπο εκείνο μέσω του οποίου ο Υιός του ανθρώπου προδίνεται.

Θα ήταν καλό γι’ αυτόν αν ο εκείνος άνθρωπος δεν είχε γεννηθεί».
Έλαβε τότε το λόγο ο Ιούδας, που τον πρόδωσε, και είπε: «Μήπως εγώ είμαι, ραβί;» Του λέει: «Εσύ το είπες».

        ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ....  ο Λεονάρντο ντα Βίντσι έγραφε ανάποδα. Άρχιζε να γράφει από τα δεξιά προς τα αριστερά. Ξεκινούσε από το τελευταίο φύλλο και στη συνέχεια έφτανε στο πρώτο. Πολλοί πιστεύουν ότι έτσι προσπαθούσε να κρατήσει τις σκέψεις του μόνο για λίγους....

Τη Μεγάλη Πέμπτη το Θείο Δράμα οδεύει προς την ολοκλήρωσή του.Στον εσπερινό της ίδιας μέρας θα γίνει η Σταύρωση του Ιησού.  

" Ο Γκάτσος αυτός ο απόμακρος, μοναχικός ποιητής μπόρεσε σε μερικούς στίχους να χωρέσει το μεγαλείο της οικιοθελούς θυσίας.  Εκείνου που ξόρκισε τα «μάγια» και τα στοιχειά του αρχαίου κόσμου και μπόλιασε τον κόσμο με την ελπίδα πως η δύναμη του πνεύματος θα υπερισχύσει των άγριων πρωτόγονων ενστίκτων που συνόδευαν σαν αναπόφευκτη μοίρα ως τότε τους ανθρώπους. Αριστουργηματική η αντίθεση της παντοδυναμίας του Θεού «Αυτός που κρέμασε τον ήλιο στο μεσοδόκι τ΄ουρανού»  και της ηθελημένης αδυναμίας και θυσίας «..κρεμάται σήμερα σε ξύλο…». Η ανυπέρβλητη αγάπη της μάνας και κατ’ επέκταση της Παναγίας αποτυπώνεται με το συγκλονιστικό δίστιχο «…και στ’ ασπαλάθια της ερήμου μια μάνα φώναξε “παιδί μου!”». ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ                         https://www.ogdoo.gr/apopseis/xristos-asimakopoulos/
                          Μεγάλη Πέμπτη ~ Αλκίνοος Ιωαννίδης  Στίχοι: Νίκος Γκάτσος  /  Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης /  Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης 

                                                      Αυτός που κρέμασε τον ήλιο στο μεσοδόκι τ' ουρανού / κρέμεται σήμερα στο ξύλο ίλεως, Κύριε, γενού.

                                       Και στ' ασπαλάθια της ερήμου μια μάνα φώναξε, παιδί μου. / Με τ' Απριλιού τ' αρχαία μάγια με των δαιμόνων το φιλί

                                      μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια, μπήκε κοράκι στην αυλή  / κι όλα τ' αγρίμια στο λαγκάδι πήραν το δρόμο για τον Άδη.

                                    Αυτός που κάρφωσε τ' αστέρια στην άγια σκέπη τ' ουρανού  /  Θα ξανασπείρει καλοκαίρια στην άγρια παγωνιά του νου

                                                                                κι εγώ κι εσύ, και εμείς κι οι άλλοι θα γεννηθούμε τότε πάλι....

 ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ....Ο λαός μας έχει συνθέσει ένα ποίημα για τα γεγονότα

 της ζωής του Ιησού που γιορτάζουμε τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας : 

 "Μεγάλη Δευτέρα - μεγάλη μαχαίρα
   Μεγάλη Τρίτη - ο Χριστός εκρύφτη
   Μεγάλη Τετάρτη - ο Χριστός επιάστη
   Μεγάλη Πέμπτη - ο Χριστός παιδεύτη
   Μεγάλη Παρασκευή - ο Χριστός στο καρφί
                             Μεγάλο Σάββατο - ο Χριστός στον τάφο
                             Μεγάλη Κυριακή - ο Χριστός θ’ αναστηθεί "  

παρουσιαση ιησους (παραβολε... by klery on Scribd                                                                                                                      (ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ)

  Μυροφόρες   ονομάζονται :        α) οι γυναίκες που ακολουθούσαν το Κύριο μαζί με τη Μητέρα του,                                                           β) έμειναν μαζί της κατά την ώρα του πάθους           γ) φρόντισαν να αλείψουν με μύρα το σώμα του Κυρίου.                                                                                                                                                                                                                                             Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες; Σύμφωνα με τους ευαγγελιστές ήταν, η ΘΕΟΤΌΚΟΣ και.... η Μαρία η Μαγδαληνή, και Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσή μήτηρ, και η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου»                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       

  Γιατί λέγονται έτσι;    Έφεραν στα χέρια τους Μύρο ή μύρρο = είναι η αρωματική ρητίνη του δέντρου Κομμιφόρος η μύρρα (Commiphora myrrha), που συλλέγεται από τον κομμένο γκρι φλοιό του δέντρου ή του θάμνου. Ονομάζεται επίσης και το άρωμα σε μορφή ελαίου. Είχε και έχει πολλές χρήσεις και εξέχουσα θέση σε πολλούς τομείς. Στην αρχαιότητα λεγόταν "σμύρνα" ή "βδέλλιο" και αποτελούσε ένα από τα πιο ακριβά προϊόντα, όπως φαίνεται και από την κίνηση των τριών μάγων να το δωρίσουν στον νεογέννητο Ιησού Χριστό μαζί με λιβάνι και χρυσό. (βικιπαίδεια)    ποιες είναι αυτές οι γυναίκες; σύμφωνα με τους ευαγγελιστές , η ΘΕΟΤΌΚΟΣ και η" Μαρία η Μαγδαληνή, και Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσή μήτηρ, και η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου»                                                                                                                                                                                                                                                                        Ποιες στιγμές αναφέρεται η παρουσία τους ; Τόσο κατά τη διάρκεια της Αποκαθήλωσης του σώματος του Χριστού από τον Ιωσήφ και της  Ταφής Του , όσο και κατά την επίσκεψη στον Τάφο του την επομένη του Σαββάτου του εβραικού Πεσάχ.